2016an irakurritakoen artean (ikus hemen beherago zerrenda osoa), denetarik, ohi bezala, eta izardunak, irakurtzekoak! Aurtengo onenak: Carta de una mujer desconocida (S. Zweig); La bicileta estática (Pamiés); Bajo el influjo del cometa (J. Bilbao), El hombre de los dados (L. Rinehart), Bajo una luz marina (R. Carver).
- La mujer es una isla (Audur Ava Olafsdottir). Hasiera oso ona, baina haurrarekin irlari buelta ematen hasten zaionean behera egiten du nabarmen. 2/3
- Euzkadi merezi zuten (K. Izagirre). Ez nau harrapatu. 2/3
- Tigre ehizan (A. Epalza). Ideia eta istorioa onak dira, eta Epalzaren prosak ere ez du aitzakiarik, baina zerbait falta zaio, akaso pertsonaiak gehixeago karakterizatzea, detaile esanguratsu gehiago txertatzea, motzagoa egitea...? Bukaerak ere ez nau asebete.
-*****La bicicleta estática (S. Pamiés). Limoiarena ez zitzaidan gustatu, baina liburu honetan ipuin benetan bikainak daude. Aipagarrienak hauek nire ustez: La isla, La mujer de tu vida, Acostarse temprano eta Tres formas de no decir te quiero.
-***Estrómboli (J. Bilbao). Bere "Bajo el influjo del cometa"k liluratu gintuen gisan, liburu honek ez nau horrenbeste asebete. Hala ere, badira hiruzpalau ipuin oso onak: El peso de tu hijo en oro; Avicularia avicularia; El castigo más deseado eta batez ere, Estrómboli.
-****Bajo una luz marina (R. Carver). Ipuingintzako maisuak poesia ere bazekien egiten. Ona!
-****El hombre de los dados (Luke Rinehart): oso oso ona! benetan gomendagarria.
-***Nada crece bajo la luz de la luna (Torborg Nedreaas): lehen 100 orriak benetan paregabeak iruditu zaizkit, hortik aurrera (eta abortuaren gaiarekin hasten denetik) ez horrenbeste, baina oso liburu ona.
-****La mujer rota (Simone de Beauvoir). Oso ona.
-La edad de la discreción (Simone de Beauvoir)
-****La ley de la ferocidad (P. Ramos). Oso ona. Badu eszena bat erdialdean, benetan gogoan betirako iltzatuta geratzen den horietakoa.
-El amor (M. Duras) 1/2
-Gizajoen katalogoa (Joxean Agirre)
-La guitarra azul (J. Banville) 1/2
-***Su zelaiak (Peruarena) 1/2
-*****Carta de una mujer desconocida (S. Zweig): Zweig-en prosak ez du parekorik. Leun zaramatza istorioan zehar, eta liburu honekin bere gailurretako bat lortzen duelakoan nago.
-***Bartleby el escribiente (H. Melville)
-Beti oporretan (H. Cano)
-****Bajo el influjo del cometa (J. Bilbao): azpimarratzekoak, "los espías", "soy dueño de este perro" eta batez ere "un padre, un hijo".
-El zoo de cristal (T. Williams)
-***Un tranvía llamado deseo (T. Williams)
-El buda de los suburbios (Kureishi) 1/2
2016/01/23
2016ko filmen inbentarioa
2016an zinematan ikusitako pelikulen inbentarioa egingo dut hemen (eta
zinemetatik kanpo ikusitako aipagarrienak ere gehituko ditut), eta
saiatuko naiz pelikula bakoitzaren kritikatxo bat -edo iruzkintxo bat,
bederen- egiten.
Paterson (Jim Jarmusch). Ez dut uste Jarmuschen pelikularik onena denik, baina ederra da bere xalotasunean hau ere. Pertsonaia arrunt baina gogoangarriz betea, sotiltasunean dotore. Agian, musikan eskas, eta lizentzia pare bat sobran (zakurrak postea botatzen duenekoa, eta ibaiaren metafora poesiaren emaria irudikatzeko...).
El ciudadano ilustre (Mariano Cohn & Gastón Duprat). Teknikoki badu zer hobetua (ez dira oso onak argiztatze/argazki, musika eta soinua), baina gidoia bikaina da eta aktoreak (batez ere, protagonista) apartak. Ikustekoa!
The handmaiden (Park Chan-wook). Oso ona gidoia, eta istorioari bikain doakion kontatzeko modua. Teknikoki, aparta, zenbait une poetiko gorenekin. Ikustekoa!
Arrival (D. Villanueve). Badu meriturik pelikulak (kontu bat oso oso interesgarria du), baina onberatasun kiratsa dario, eta hori ezin dut jasan, aizue, barkatuko didazue.
The duke of Burgundy (Peter Strickland). Ez nau asebete, nahiz eta teknikoki oso dotorea den.
El porvenir (Mia Hansen-Løve). Pedante samarra batzuetan, baina ona da El porvenir sotila, eta Huppert bikain dago protagonistaren rolean.
La reconquista (Jonás Trueba). Oso ona. Pena oso oso sobran daukala azken zatia, nerabeena, horra artekoa bikaina baita.
Something in blue (Donostiako zinemaldia 2016). Ona, bukaerarako luzetxo egiten den arren. Hiru lagun txinatarren noraeza sentimentalari buruzko filma, elkarrizketa fin eta absurdoekin, eta Woody Allenek erabiliko lukeen musika ederrarekin.
Porto (Donostiako zinemaldia 2016): nahi baina ezin. Kontaera, elkarrizketak eta sakontasunean orijinala izan nahi, baina ezinean geratzen da Porto, nahiz eta baduen une eta kontu onik.
Vivir y otras ficciones (Jo Sol) (Donostiako zinemaldia 2016): "El taxista ful"ekin harritu gintuen zuzendariak ez digu hutsik egin orain ere, eta gorputzen iraultza motore gisa hartuta, libre bizitzeari buruzko aldarri eder eta zintzo bat egin du, dokumental formatuan. Ikustekoa!
Ahora sí, antes no (Hong Sang-soo). Bai baina ez. Planteamendu original samarra, aktore nagusia bikain, elkarrizketa batzuk onak, eta sotilki aldatzen diren gauzak zenbat alda dazaketen istorioa... Baina bukaeran, zer eta, mezu potoloa izenburuarekin! Horixe soilik behar genuen!
Langosta (Y. Lanthimos). Bikaina!! (2015koa)
Anomalisa (Charlie Kaufman and Duke Johnson). Ona
Paterson (Jim Jarmusch). Ez dut uste Jarmuschen pelikularik onena denik, baina ederra da bere xalotasunean hau ere. Pertsonaia arrunt baina gogoangarriz betea, sotiltasunean dotore. Agian, musikan eskas, eta lizentzia pare bat sobran (zakurrak postea botatzen duenekoa, eta ibaiaren metafora poesiaren emaria irudikatzeko...).
El ciudadano ilustre (Mariano Cohn & Gastón Duprat). Teknikoki badu zer hobetua (ez dira oso onak argiztatze/argazki, musika eta soinua), baina gidoia bikaina da eta aktoreak (batez ere, protagonista) apartak. Ikustekoa!
The handmaiden (Park Chan-wook). Oso ona gidoia, eta istorioari bikain doakion kontatzeko modua. Teknikoki, aparta, zenbait une poetiko gorenekin. Ikustekoa!
Arrival (D. Villanueve). Badu meriturik pelikulak (kontu bat oso oso interesgarria du), baina onberatasun kiratsa dario, eta hori ezin dut jasan, aizue, barkatuko didazue.
The duke of Burgundy (Peter Strickland). Ez nau asebete, nahiz eta teknikoki oso dotorea den.
El porvenir (Mia Hansen-Løve). Pedante samarra batzuetan, baina ona da El porvenir sotila, eta Huppert bikain dago protagonistaren rolean.
La reconquista (Jonás Trueba). Oso ona. Pena oso oso sobran daukala azken zatia, nerabeena, horra artekoa bikaina baita.
Something in blue (Donostiako zinemaldia 2016). Ona, bukaerarako luzetxo egiten den arren. Hiru lagun txinatarren noraeza sentimentalari buruzko filma, elkarrizketa fin eta absurdoekin, eta Woody Allenek erabiliko lukeen musika ederrarekin.
Porto (Donostiako zinemaldia 2016): nahi baina ezin. Kontaera, elkarrizketak eta sakontasunean orijinala izan nahi, baina ezinean geratzen da Porto, nahiz eta baduen une eta kontu onik.
Vivir y otras ficciones (Jo Sol) (Donostiako zinemaldia 2016): "El taxista ful"ekin harritu gintuen zuzendariak ez digu hutsik egin orain ere, eta gorputzen iraultza motore gisa hartuta, libre bizitzeari buruzko aldarri eder eta zintzo bat egin du, dokumental formatuan. Ikustekoa!
Ahora sí, antes no (Hong Sang-soo). Bai baina ez. Planteamendu original samarra, aktore nagusia bikain, elkarrizketa batzuk onak, eta sotilki aldatzen diren gauzak zenbat alda dazaketen istorioa... Baina bukaeran, zer eta, mezu potoloa izenburuarekin! Horixe soilik behar genuen!
Langosta (Y. Lanthimos). Bikaina!! (2015koa)
Anomalisa (Charlie Kaufman and Duke Johnson). Ona
2015eko film onenak
Kontuan harturik hauek direla nik ikusi ditudan aurtengo pelikulak (2015eko pelikulen inbentarioa), eta dezente geratu zaizkidala aldean, nire iritziz honakoak dira onenak, eta nire ustez galdu ezin ditzakezunak:
1) Langosta (Y. Lanthimos)
2) Victoria (Sebastian Schipper)
2) Heart of a dog (Laurie Anderson)
3) Ex-machina (Alex Garland)
4) Leviathan (Andrei Zvyagintsev)
1) Langosta (Y. Lanthimos)
2) Victoria (Sebastian Schipper)
2) Heart of a dog (Laurie Anderson)
3) Ex-machina (Alex Garland)
4) Leviathan (Andrei Zvyagintsev)
Harpidetu honetara:
Mezuak (Atom)
-
Behin irakurri nion Jim Jarmusch-i elkarrizketa batean garai batean 500 pelikula ikusten zituela urteko. 500 pelikula! Jota geratu nintzen, ...
-
Persepolis komikiaren iruditako bat Medikutara joan nintzen lehengoan, ez da broma. Komikiak ez zitzaizkidala gustatzen eta larrituta ne...