tag:blogger.com,1999:blog-15130408329441550262024-03-14T01:44:30.827+01:00ZURE TUNELABertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.comBlogger97125tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-30290310616667055912020-05-06T16:17:00.004+02:002020-05-06T16:17:45.717+02:00XXI. mendeko 25 pelikularik onenak<br />
(Ordena zehatzik gabe)<br />
<br />
In the mood for love (Wong Kar-wai)<br />
la ciénaga (L. Martel)<br />
Historias mínimas (J.C. Sorín)<br />
Lost in translation (S. Coppola)<br />
Dogville (L. V. Trier) <br />
Caché (M. Haneke)<br />
4 months, 3 weeks and 2 days (Cristian Mungiu)<br />
Revolutionary road (Sam Mendes)<br />
Melancholy (L. V. Trier)<br />
Una pistola en cada mano (C. Gay)<br />
Emak bakia baita (Oskar Alegria)<br />
La grande belleza (P. Sorrentino)<br />
Stories we tell (S. Polley) <br />
The act of killing (Joshua Oppenheimer)<br />
Her (Spike Jonze)<br />
Magical girl (C. Vermut)<br />
Turist (Fuerza mayor) (Ruben Ostlünd)<br />
The lobster (Yorgas Lanthimos)<br />
Heart of a dog (Laurie Anderson)<br />
La reconquista (J. Trueba)<br />
The killing of a sacred deer (Y. Lanthimos)<br />
Nuestro tiempo (C. Reygadas)<br />
Parasites (Bong Joon-ho)<br />
Ema (P. Larrain)<br />
Algunas bestias (<span class="st">Jorge Riquelme Serrano</span>)<br />
*extra bonus: La gran carrera (Kote Camachoren film laburra)Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-36271867722852313812020-04-30T00:50:00.004+02:002021-03-15T19:37:59.543+01:00XXI. mendeko pelikularik onenak (aurreselekzioa)<p><br />
XXI. mendeko 25 pelikularik onenak aukeratzeko, lehendabizi aurreselekzio zabalago hau egin dut.<br />
Ikusi ditudanen artetik (batzuk-batzuk geratuko zitzaizkidan zintzilik; beherago egin dut ikusi nahi ditudan filmen zerrenda), hauek dira XXI. mendeko (ia) 100 pelikularik onenak, nire iritziz.<br />
</p><div style="text-align: left;">2021</div><div style="text-align: left;">------</div><div style="text-align: left;">El agente Topo (M. Alberdi)</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz7In6FKkexwrBxRzysolGyzPMJ7lLpDIdjY0x0BHw40qnhXB3ppXyP-IhAiR9YScC0gHl05dGKexe2zKR5zk11yX1qL0SfErSmEtOfmb3jIQlVssyWD7-IlklTYg2kF58eApaLHDh8aM/s282/ema.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="282" data-original-width="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz7In6FKkexwrBxRzysolGyzPMJ7lLpDIdjY0x0BHw40qnhXB3ppXyP-IhAiR9YScC0gHl05dGKexe2zKR5zk11yX1qL0SfErSmEtOfmb3jIQlVssyWD7-IlklTYg2kF58eApaLHDh8aM/s0/ema.jpg" /></a></div><br /> </div><div style="text-align: left;"> <br /></div><div style="text-align: left;">2020</div><div style="text-align: left;">
------<br />- Ema (P. Larrain)</div><div style="text-align: left;"> - Algunas bestias (Jorge Riquelme)<br />- My mexican bretzel (Nuria Giménez Lorang)<br />- Beginning (Dea Kulumbegashvili)</div><div style="text-align: left;">- Ete 85 (F. Ozon)</div><div style="text-align: left;">- Sin señas particulares (Fernanda Valadez)</div><div style="text-align: left;">- Never, rarely, sometimes, always (Eliza Hittman)</div><p><span class="aCOpRe"><span></span></span><br />
2019<br />
-------</p><p>- The house that Jack built (L. Von Trier)<br />
- Parasites (Bong Joon-ho)<br />
- Portrait... (Retrato de una mujer en llamas) (<span class="nb">Céline Sciamma)</span><br />
- O que arde (Oliver Laxe)<br />- El hoyo (Galder Gaztelu-Urrutia) </p><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">2018</div><div style="text-align: left;">
------</div><div style="text-align: left;">
- Call me by your name (Luca Guadagnino)</div><div style="text-align: left;">
- Cold war (Paweł Pawlikowski)</div><div style="text-align: left;">
- Pororoca (Constantin Popescu)</div><div style="text-align: left;">
- Nuestro tiempo (C. Reygadas) </div><div style="text-align: left;">- Lazzaro feliz (<span class="aCOpRe"><span>Alice Rohrwacher</span></span>)</div><div style="text-align: left;">- Burning (<span class="aCOpRe"><span>Lee Chang-Dong)</span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="aCOpRe"><span>- Roma (A. Cuarón) </span></span><br />
</div><div style="text-align: left;">2017</div><div style="text-align: left;">
------</div><div style="text-align: left;">
- The killing of a sacred deer (Y. Lanthimos)</div><div style="text-align: left;">
- Manchester by the sea (Kenneth Lonergan)</div><div style="text-align: left;">
- The square (R. Ostlund)</div><p>2016<br />
------<br />
- la reconquista (J. Trueba)<br />
<span class="st">- El ciudadano ilustre (Gastón Duprat & Mariano Cohn)</span> <br /> </p><p>2015<br />
-------<br />
- the lobster (langosta) (Yorgas Lanthimos)<br />
- Victoria (Sebastian Schipper)<br />
- heart of a dog (Laurie Anderson)<br />
- Leviathan (Andrey Zvyagintsev)<br /> <br /></p><div style="text-align: left;">2014<br />
------<br />
- Magical girl (C. Vermut)<br />
- Loreak (Garaño & Goenaga)<br />
- Turist (Fuerza mayor) (Ruben Ostlünd)<br />
- Only lovers left alive (J. Jarmusch) <br />
- 10.000 km (<span class="nb">Carlos Marques-Marcet)</span></div><div style="text-align: left;"><span class="nb"><span class="aCOpRe"><span>- Winter sleep (Nuri Bilge Ceylan)</span></span></span></div><div style="text-align: left;"><span class="nb"><span class="aCOpRe"><span>- Costa da morte (Lois Patiño) </span></span> </span><br /> <br /></div><p>2013<br />
------<br />
- Nebraska (A. Payne)<br />
- Solo los amantes sobreviven (Jim Jarmusch)<br />
- Stockholm (R. Sorogoyen)<br />
- Her (Spike Jonze)<br />
- Before midnight (R. Linklater)<br /> <br /></p><p>2012<br />
-------<br />
- Emak bakia baita (Oskar Alegria)<br />
- La grande belleza (P. Sorrentino)<br />
- Stories we tell (S. Polley)<br />
- The act of killing (Joshua Oppenheimer)<br />
- La caza (T. Vinterberg)<br />
- Amour (M. Haneke)<br />
- Blancanieves (P. Berger) <br /> <br /></p><p>2011<br />
-------<br />
- Shame (Steve McQueen)<br />
- Nader and Simin, a separation (<span class="nb">Asghar Farhadi)</span><br />
- Una pistola en cada mano (Cesc Gay)<br />
- Melancholy (Lars Von trier)<br />
- Drive (<span class="nb">Nicolas Winding Refn)</span><br />
<span class="nb">- Le havre (A. Kaurismaki) </span> <br />
<br /></p><p>2010<br />
-------<br />
- Poetry (<span class="nb">Lee Chang-Dong)</span><br />
- Buried (R. Cortés)<br />
- Black swan (<span class="nb">D. Aronofsky)</span><br />
- Blue valentine (D. Cianfrance)<br />
<br /></p><p>
2009<br />
-------<br />
- Canino (Y. Lanthimos)<br />
- Enter the void (G. Noé)<br />
<br />2008<br />
------<br />
- Revolutionary road (Sam Mendes) <br />
<br /><br />2007<br />
------<br />
- 4 months, 3 weeks and 2 days (Cristian Mungiu)<br />
- No contry for old men (Coen brothers) <br />
<br /></p><p>2006<br />
-------<br />
- ciudad de vida y muerte (Lu Chuan)<br />
- El laberinto del fauno (Guillermo del Toro) <br />
- Ficcion (C. Gay)<br />
- La vida de los otros (<span class="nb">Florian Henckel von Donnersmarck)</span><br /> <br /></p><p> 2005<br />
--------<br />
- Caché (M. Haneke)<br />
- Broken flowers (Jim Jarmusch)<br />
- la vida de los otros (Florian Henckel von Donnersmarck)<br />
- match point (W. Allen)<br />
- La vida secreta de las palabras (I. Coixet)<br />
- The three buriels of Melquiades Estrada (T. Lee Jones)<br />
- El taxista full (Jo Sol)<br />
- Batalla en el cielo (C. Reygadas) <br />
</p><p>2004 <br />
------- <br />
- Ethernal sunshine... (<span class="nb">Michel Gondry)</span><br />
- Contra la pared (F. Akin)<br />
- El hundimiento <span class="nb">(Oliver Hirschbiegel)</span><br />
- 2046 (Wong Kar Wai)<br /> <br /></p><p>2003<br />
------<br />
- Lost in translation (Soffia Coppola)<br />
- Dogville (L. Von Trier)<br />
- Oldboy (Park Chan-wok)<br />
- 21 gramos (A. G. Iñarritu)<br />
<br />
<br />
2002<br />
-------<br />
- The pianist (R. Polanski)<br />
- Ciudad de dios (<span class="nb">Fernando Meirelles,</span> <span class="nb">Kátia Lund</span>)<br />
- Lugares comunes (A. Aristarain)<br />
- Los lunes al sol (F. León de Aranoa)<br />
- Historias mínimas (C. Sorín)<br />
- Kamtchatka (Marcelo Piñeiro)<br />
- En la ciudad sin límites (Antonio Hernández)<br />
- Cravan vs Cravan (I. Lacuesta)<br />
- Irreversible (G. Noé) <br />
<br />
<br />2001<br />
------<br />
- La ciénaga (Lucrecia Martel) <br />
- El hijo de la novia (J.J. Campanella)<br />
- Amelie (Jean-Pierre Jeunet)<br /> <br /></p><p>2000<br />
------<br />
- In the mood for love (Wong Kar-wai)<br />
- Amores perros (A. G. Iñárritu)<br />
- La comunidad (Alex de la Iglesia) <br />
<br /><br /><br />
<br />
IKUSI GABEAK ETA IKUSI NAHI DITUDANAK<br />
--------------------------------------------------------------- <br />
Hunger (S. McQueen)<br />
Mother (bong yo ho)<br /></p><div style="text-align: left;">
Buda exploto por verguenza</div><div style="text-align: left;">el profesor de persa <br /></div><div style="text-align: left;">La pintora y el ladron</div><div style="text-align: left;">the assistant</div><p style="text-align: left;">mulhollan drive</p><div style="text-align: left;">
Uncle boom...</div><div style="text-align: left;">
La habitación del hijo</div><div style="text-align: left;">
Manderlay</div><div style="text-align: left;">
El hilo invisible</div><div style="text-align: left;">
Before sunset...</div><div style="text-align: left;">
El hijo de Saul</div><p>
Moonlight<br />
The master<br />
Primavera, verano, otoño...<br />
El regreso<br />
The assasin<br />
Yiyi<br />
Requiem por un sueño</p>Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-78878220111268313342018-09-02T20:06:00.000+02:002018-12-28T01:07:42.861+01:002018an irakurritakoak-Oreina: bitakora kaiera (K. Almandoz) **** <br />
- Hamaseigarrenean aidanez (A. Lertxundi)*****<br />
- Cuentos imprescindibles (A. Chejov)<br />
- Berriro itzuliko balitz (X. Etxeberria) <br />
- Winston (M. Etxeberria) <br />
- El amor, ese viejo neón (Karmelo C. Iribarren) **** <br />
- El silencio y los crujidos (J. Bilbao) ** Hiru zati desberdin ditu
liburuak. Lehena, balekoa, nahiko ona. Bigarren zatia, oso ona. Azkena,
eskasa. Ezin izan dut bukatu... <br />
- Narrativa completa (D. Parker)**** <br />
- El mal de Portnoy (P. Roth) ****<br />
- King kong teoria (V. Despentes)****<br />
- El libro de la almohada (S. Shonagon)***<br />
- Janis joplin (U. Alberdi)***: lehen herena bikaina iruditu zait; azken herenean jarraitu ezinik geratu naiz, ordea.<br />
- Kandinskiren tradizioa (R. Saizarbitoria) *: Eskasa Ramonen hau, detaile interesgarriren bat edo beste baduen arren. Helduen literaturan ohitu gaituen mailatik urrun. - Una noche con sabrina love (P. Mairal) **** <br />
- El libro de los sueños (Borges) **** <br />
- La uruguaya (P. Mairal) **** <br />
- Gelditu zaitezte gurekin (A. Malagon) *** Maila ona dute ipuin guztiek, eta batzuk benetan bikainak dira: "Jane Doe", "Xehetasunetan sartzen ez garen bitartean, dena ondo dago", eta batez ere, "Logela zerbitzua". <br />
- Diario de un incesto (Anonimoa) **** <br />
- Bihotz Handiegia (E. Rodriguez) **** Azkenaldian euskaraz irakurri dudan libururik onena. Prosa ezin sinpleagoarekin -agian sinpleegia zenbait kasutan-, ipuin bikainak idatzi ditu Rodriguezek. "Urtebetetze festa", "Paisaiak" eta, batez ere, "Ez duzu ezer arraroa antzematen".<br />
<br />
<br />Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-74723482142865512932018-01-11T22:09:00.001+01:002018-12-31T15:33:14.548+01:002018an ikusitako filmen inbentarioaIrizpide hauen arabera sailkatuta:<br />
<i><span style="color: #666666;"><br /></span></i>
<i><span style="color: #666666;">* Eskasa; ** Badu zerbait; *** Ona; **** Oso ona; ***** Bikaina, maisulana.</span></i><br />
<i><span style="color: #666666;"> (E): etxean ikusitakoak; (Z): zinean.</span></i><br />
<br />
59) Suntan (E) ** Eskasa.<br />
<br />
58) The widows (S. McQueen) (Z) ** Ez gaitu asebete, "Shame" bikainaren egileak.<br />
<br />
57) Lucky (E) ***<br />
<br />
56) Visages, villages (E) ***<br />
<br />
55) Jusqu'a la Garde (E) ****<br />
<br />
54) Les garcons sauvages (E) **<br />
<br />
53) Un soplo en el corazón (L. Malle) *****<br />
<br />
52) Ascensor para el cadalso (L. Malle) (E) **<br />
<br />
51) On Chasil Beach (E) ***<br />
<br />
50) Happy end (E) *** <br />
<br />
49) Gloria (E) ***<br />
<br />
48) Venus: confesiones desnudas (E) ***<br />
<br />
47) Buffalo 66 (E) **<br />
<br />
46) Mishima (E) *** (<span class="st">Paul Schrader) </span>Mishima idazle japoniarrari buruzko pelikula ona. Idazle bikain honen obran eta bizitzan sakontzeko bikaina.<br />
<br />
45) Irreversible (G. Noe) (E) **** Tramari eta pertsonaiei fondoa falta zaien arren, forma aldetik bikaina da, eta merezi du ikustea. Kontuz: bi eszena oso gogor ditu. Ez da bihotz sentiberegientzat... Egile beraren aurtengo Climax saritua baino hobea iruditu zait hau. <br />
<br />
44) Quién te cantará (C. Vermut) (Z) **** "Magical girl" bikainaren egileak ez gaitu orain ere epel utzi. Dituen pare bat eszena ikaragarrirengatik soilik merezi du pelikula hau ikustea: bata, hasiera samarrekoa, pertsonaia nagusia deskribatzeko balio duena (berak kantatzen duen karaokean ezagutzen duen gizon batekin daukan harreman efimeroa); bestea, musika teknoaren fondoarekin ama-alabek duten eszena ahaztezina. Kontrara: fondoko musika bikaina den arren, aktore protagonistak abesten dituen kantak ez zaizkit onak iruditu, eta eskasak izateko pisu handiegia dute. Pelikulak tono enigmatiko bikaina dauka, hala ere. Ikustekoa!<br />
<br />
43) Oreina (K. Almandoz) (Z) *** Argazki, musika eta Ramon Agirre bikain batekin, pelikula oso ona ondu du Almandozek. Elkarrizketa batzuk eskas samarrak iruditu zaizkit, baina zuzendariaren begirada sotil eta gaiztoak (zentzurik onenean) filma biribiltzen du. Ramon Agirre zinera doan eszena bikaina da, eta baita bukaera ere.<br />
<br />
<br />
42) Fitzcarraldo (W. Herzog) (E) ***<br />
<br />
41) El sirviente (J. Losey, 1963) (E) **<br />
<br />
<div class="titulo-bloque" itemprop="name">
40) <span style="font-weight: normal;">The films of Gregory J. Markopoulos (Z) Zinema esperimentaleko erreferenteetako bat omen. Ez nau harrapatu, nahiz eta badituen detaile interesgarriak. Sortzen zaidan galdera da: zertarako jarri ezer kontatzen, baldin eta formak soilik axola baldin badu?</span></div>
<br />
39) Climax (G. Noe) (Z)*** Forma eta teknika aldetik txundigarria, ongi kontatua dago pelikula plano-sekuentzia luzeekin eta amesgaizto tankerako giro itogarri ongi lortuarekin, baina kontatzen duena planoegia da. Droga gogorrak gogoko badituzue, aurrera! Ez zaitu axolagabe utziko!<br />
<br />
38) El reino (Sorogoyen) (Z) *** Oso ona, baina bukaera penagarria.<br />
<br />
37) Long Day's Journey into Night (Z) * Baditu plano zoragarri bat baino gehiago, baina ez hanka eta ez bururik.<br />
<br />
37) High life (Claire Denis) (Z) ***<br />
<br />
36) Belmonte () (Z) *** <br />
<br />
35) Entre dos aguas (I. Lacuesta) (Z) ****<br />
<br />
34) Izaro (Txuspo Poyo) (Z)** <br />
<br />
33) El amante doble (F. Ozon) ***<br />
<br />
32) Hotel Room (C. Gay) ***<br />
<br />
31) Pequeñas mentiras sin importancia (E) ***<br />
<br />
30) La leyenda del tiempo (E) *** Lehen erdia eskasa, bigarrena oso ona.<br />
<br />
29) En las estrellas (Zoe Berriatúa) (Z) * Txarra. <br />
<br />
28) Sangre de un poeta (J. Cocteau) (E) **** Bitxia, iradokigarria, surrealista, apunte bikain bat baino gehiagorekin.<br />
<br />
27) Alps (Y. Lanthimos) (E) ***: Lanthimosen zinema hizki larriz egiten den zinema da. Ona da hau ere, baina agian bere filmografiatik gutxien gogoko dudana.<br />
<br />
26) Florida project ** (E): Eskasa. Bukaera penagarria. <br />
<br />
25) La jette (Crish Marker) (E) ***** Maisulana.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUf62MVtP7OYPQi_XKDblOZkqOs5zMOBeWaMZJw6g73UPu4BUTTHwFyoPlTK9oP_YvisNGKWxLfTqlOY7nKuJG6S4RS0imOrxcF-tBpi3jil_OkpP5xiTQZpWonrtr3rhKJpwy9MJRWBs/s1600/la_jetee1336407217313.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="653" data-original-width="973" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUf62MVtP7OYPQi_XKDblOZkqOs5zMOBeWaMZJw6g73UPu4BUTTHwFyoPlTK9oP_YvisNGKWxLfTqlOY7nKuJG6S4RS0imOrxcF-tBpi3jil_OkpP5xiTQZpWonrtr3rhKJpwy9MJRWBs/s320/la_jetee1336407217313.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
24) Cuaderno de barro (I. Lacuesta) *** Ona, pasarte benetan ikusgarriekin. <br />
<br />
23) Maria y los demás (Nely Reguera) **** Oso ona<br />
<br />
22) El ornitólogo (Joao Pedro Rodrigues, 2018) **<br />
Baditu zenbait kontu benetan azpimarratzekoak; pelikularen lehen zatia oso ona dela uste dut, baina erditik aurrera hartzen duen norantza psikotropikoak, eta pelikularen tono aldaketa nire ustez ulertezinak, erabat jokoz kanpo utzi nau. <br />
<br />
21) Perfectos desconocidos (Alex de la Iglesia, 2018) (E) *** La comunidad bikainaren estilora egina (haren mailara iristen ez bada ere), barre eginarazteaz gain (hain gauza zaila egiazki!), giza kondizioaren kontraesanetan ederki egiten du harramazka zuzendari bilbotarrak.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_y5xdFKYFfzD5EwxxIycwzWZELeRS-BghTSzQpXdrUx-K4YyrypXaKu1SbH2HFP4pVj9uJ93Lk9MAzq7aYhplTyMjrLr0yqSe7yzsQx9n4PmOpauwmZB6BZZpVrS56sZfYptX8eLB5ek/s1600/perfectos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="268" data-original-width="188" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_y5xdFKYFfzD5EwxxIycwzWZELeRS-BghTSzQpXdrUx-K4YyrypXaKu1SbH2HFP4pVj9uJ93Lk9MAzq7aYhplTyMjrLr0yqSe7yzsQx9n4PmOpauwmZB6BZZpVrS56sZfYptX8eLB5ek/s1600/perfectos.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
20) Pororoca (<span class="st">Constantin Popescu, 2018</span>) (Z) **** Oso ona, baina joder, zein gogorra. <br />
<br />
19) The isle of dogs (<span class="st">Wes Anderson, 2018) (Z) *** Stop motion teknikarekin egindako animaziozko film honek baditu detaile oso interesgarriak, eszena benetan bikainak, eta batez ere erabiltzen duten teknikaren erabilpen bikaina. Baina kito. Argumentua bere horretan aztertuta, nahiko folletineskoa dela esango nuke. </span><br />
<br />
18) Cien años de esclavitud (<span class="st">Steve McQueen</span>, 2013) ** Badu zerbait, baina horrenbeste film ikusi ditugu esklabutzari buruzkoak... Ez dakar berrikuntza handirik. Zuzendari beraren "Shame" bikainaren ostean, eskas samarra iruditu zaigu hau, arruntegia, klasikoegia forman eta mamian. <br />
<br />
17) Pi: Faith in Chaos (<span class="director" itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Darren%20Aronofsky" itemprop="url" title="Darren Aronofsky"><span itemprop="name">Darren Aronofsky</span></a></span>, 1998) (E) ****<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqdKeVnZIF7beJa-MO-Rk1SYKtD1DWkugA6MQKBdjtyiuJeTXswZo6ckbeJri74whS9OWZRHe0Sn1qDsuGWRgcpg-yQJ7ViNJDLwkuvTFbP9GYya1CZQuEAJ9erA2nDwDoGTzgWKy8wxU/s1600/pi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="172" data-original-width="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqdKeVnZIF7beJa-MO-Rk1SYKtD1DWkugA6MQKBdjtyiuJeTXswZo6ckbeJri74whS9OWZRHe0Sn1qDsuGWRgcpg-yQJ7ViNJDLwkuvTFbP9GYya1CZQuEAJ9erA2nDwDoGTzgWKy8wxU/s1600/pi.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
16) Call me by your name (<span class="st">Luca Guadagnino</span>, 2017) (Z) ****.<br />
<br />
Urteko onenen zerrendara joango den horietakoa. Maitasun istorio benetan ederra eta ezin dotoreago kontatua, James Ivoryren gidoi paregabearekin, musika aparta eta bi aktore protagonistak itzel! Gozatzekoa!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ7AMOU6WOX3lhausXPjbi3VgWNy1JxG4XfmVyx-pm-PBqx6kTWP-_DsK0CERY70SWBtHtg7qlrTQ5h_yhEalVLq871lAT0mffIcYaHiCvju9kGWn6s3rxep8QvL4EgbEfvLgMBSHiMFc/s1600/callme.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="299" data-original-width="723" height="132" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ7AMOU6WOX3lhausXPjbi3VgWNy1JxG4XfmVyx-pm-PBqx6kTWP-_DsK0CERY70SWBtHtg7qlrTQ5h_yhEalVLq871lAT0mffIcYaHiCvju9kGWn6s3rxep8QvL4EgbEfvLgMBSHiMFc/s320/callme.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
15) Vivre sa vie: Film en douze tableaux (Godard, 1962) (E) ***<br />
<br />
14) Howl (<span class="director" itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Paul%20Hyett" itemprop="url" title="Paul Hyett"><span itemprop="name">Paul Hyett</span></a>, 2015</span>) *** (E)<br />
<br />
13) Alabama Monroe (<span class="director" itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Felix%20Van%20Groeningen" itemprop="url" title="Felix Van Groeningen"><span itemprop="name">Felix Van Groeningen</span></a>, 2012</span>) ** (E). Musika bikaina, baina melodrama latza, ezin eramanezkoa. Cacteauren esaldi hori ekarri dit gogora, ezin dela artea egin txantaje emozional bidez.<br />
<br />
12) Tres anuncios en las afueras (<span class="director" itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Martin%20McDonagh" itemprop="url" title="Martin McDonagh"><span itemprop="name">Martin McDonagh</span></a>, 2017</span>) *** (Z)<br />
<br />
11) El sabor de las cerezas (<span class="director" itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Abbas%20Kiarostami" itemprop="url" title="Abbas Kiarostami"><span itemprop="name">Abbas Kiarostami</span></a></span>, 1997) *** (E)<br />
<br />
10) Los inútiles (Fellini, 1965). ***** (E). Maisulana. Gora Fellini!<br />
<br />
9) Carol (Todd Haynes, 2017) *** (E)<br />
<br />
8) Yes, we fuck (<span class="director" itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Antonio%20Centeno" itemprop="url" title="Antonio Centeno"><span itemprop="name">Antonio Centeno</span></a>, </span>
<span class="director" itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person">
<a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Ra%C3%BAl%20de%20la%20Morena" itemprop="url" title="Raúl de la Morena">
<span itemprop="name">Raúl de la Morena</span></a></span>, 2015) *** (E)<br />
<br />
7) Ghostbusters (<span class="nb"><a href="https://www.filmaffinity.com/es/search.php?stype=director&sn&stext=Ivan%20Reitman" title="Ivan Reitman">Ivan Reitman</a>, </span>1984) *** (E). <br />
<br />
6) Ficción (Cesc Gay, 2006) **** (E). Sotila, ederra, bikaina! Cesc Gay beti bezain fin!<br />
<br />
5) Estados unidos del amor (2016) **** (E).<br />
<br />
4) La ciénaga (Lucrecia Martel, 2001) **** (E). Oso ona pelikula, baina batez ere zuzendariaren begirada berezia, istorio bat baino areago giro bat sortzeko, tono bat emateko filmari, eta hori guztia modu ia oharkabean, oso pixkanaka, eta natural-natural metatuz doazen detaile txikiei esker. Gertutik jarraitu beharreko zuzendaria.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuG4pBrjCJe74iC6h6U1qDe-L-1hlZgpPWI8R1xMEsfAsheTgbFVh8dONBmm9tdNqGSSAgYNoj_UXJUxHV0p6bXoqOCwxMgFaav5Tng7oFd9ri0PkyHQ3xZuPGRyATpuRxFWIc59o06VY/s1600/cienaga.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1366" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuG4pBrjCJe74iC6h6U1qDe-L-1hlZgpPWI8R1xMEsfAsheTgbFVh8dONBmm9tdNqGSSAgYNoj_UXJUxHV0p6bXoqOCwxMgFaav5Tng7oFd9ri0PkyHQ3xZuPGRyATpuRxFWIc59o06VY/s320/cienaga.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
3) On the bowery
<span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person">
<a href="http://www.imdb.com/name/nm0737369?ref_=tt_ov_dr" itemprop="url"><span class="itemprop" itemprop="name">(Lionel Rogosin, 1956):</span></a><span class="itemprop" itemprop="name">**** (Z). Oso ona erdi fikzio, erdi dokumental den pelikula hau, New York hiriko auzo txiroaren zuri-beltz ederreko argazki zehatza, taberna baten bueltan eta alkohola irtenbide bakar duten gizonezko alderraiei segika. </span></span><br />
<span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span class="itemprop" itemprop="name"> </span> </span><br />
2) Involuntary (R. Ostlund) *** (E). "Turist" bikainaren eta "The square" famatuaren egilearen lehenengotariko pelikula. Plano fijoz osatutako film berezia, istorio txikiz egindako film korala, musikarik gabe. Ostlunden zinemagintzako film onena ez da, ezta hurrik eman ere, baina pelikula honekin iadanik zeresana eman zezakeela erakutsi zuen. <br />
<br />
1) El club (P. Larrain) *** (E) Arrastoa uzten duen pelikula. <br />
<span style="color: #666666;"><br /></span><i><span style="color: #666666;"></span></i>Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-70303976440666413272017-12-27T15:52:00.002+01:002017-12-27T16:00:18.538+01:002017ko film onenakEgongo dira, agian, hobeak, baina jarraian doazen hauek, behintzat, ikusi beharrekoak dira! Ez galdu, batez ere, top-aren gailurrean jarri dudan "The killing of a sacred deer" ikaragarria!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLbCWx1T8FFzUgUe7isW46xta43EyafT6KaoKmXHSrARhST6p3zLF4jnt2UA7kWD2yJsbj4te-2YnjQhWT3b8NwVJ2mk_jzo-sEBNlVAVuRm9_3aLoHwk3oCrAqYWhxwbOk263D6lKb6A/s1600/ciervoSagrado.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="179" data-original-width="348" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLbCWx1T8FFzUgUe7isW46xta43EyafT6KaoKmXHSrARhST6p3zLF4jnt2UA7kWD2yJsbj4te-2YnjQhWT3b8NwVJ2mk_jzo-sEBNlVAVuRm9_3aLoHwk3oCrAqYWhxwbOk263D6lKb6A/s400/ciervoSagrado.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<a href="http://bertolarrieta.blogspot.com.es/2017/01/100-pelikula-urte-berrirako.html" target="_blank">Nik aurten ikusitakoen artetik</a>, aipagarriak dira "You were really never here", "Hell or High Water" eta "Hymyilevä mies (The Happiest Day in the Life of Olli Mäki)"<b>, </b>baina<b> </b>2017ko 5 onenak, nire iritziz:<br />
<br />
<u><b>5. Blade runner 2049</b></u><br />
<br />
Oso ona <span class="st"> Denis Villeneuven pelikula. Badu bainaren bat,
Ryan Goslingen aktuazio eskasa esaterako, baina joder!, ze ondo egina
dagoen. Eta eszena eta detaile batzuk, gogoangarriak. Bukaera eskas samarra, hori bai.</span><br />
<br />
<u><b>4. On body and soul</b></u><br />
<br />
Ondo definitutako pertsonaiak, istorio originala dialogo on eta
sinesgarriekin, aktoreen lana, musika eta argazkia apaindura gutxikoak,
sotilak, baina oso onak, eta kontatzeko era dotorea. Apur bat mantsoa,
zenbait unetan. Spoiler: suizidio-saiakeraren eszena ikaragarria da.<br />
<br />
<u><b>3. The square</b></u><br />
<br />
Oso ona, bere aurrekoaren ("Turist") bikaintasunera iristen ez bada ere.
Eszena gogoangarriak ditu, baina eszena gogoangarrien metaketak ez du
pelikula ona egiten. <br />
<br />
<u><b>2. Manchester by the sea</b></u><br />
<br />
Albinoniren adagioa deituriko musikak janzten
duen eszena, zalantzarik gabe, ahaztezinen zerrendara eramatekoa da! Gogoangarria! Une
melodramatikoxegiak sahiestuz gero (istorioa ere dramatikoegia da
aukeran!), bikaina izango litzatekeen pelikula honek denetarik dauka: ez
musika bikaina eta ondo jarria bakarrik, baita dialogo oso onak, aktore
lan bikaina, baina batez ere detaile txikiei nola erreparatzen dien,
eta istorioa nola kontatua dagoen "in media res" eran. Ikustekoa! <br />
<br />
<u><b>1. The Killing of a Sacred Deer </b></u><br />
<br />
"Canino" eta batez ere "The lobster" bikainarekin harritu eta gero, ez
digu hutsik egin Lanthimosek bere pelikula berriarekin, eta Ruben
Ostlundekin batera, zinema garaikidearen ikur garrantzitsuenetariko bat
bilakatu da honezkero. Latza, brutala, ikaragarria. <br />
<br />
<br />Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-7891175195882461992017-02-01T11:24:00.002+01:002018-01-11T22:16:59.448+01:002017an irakurriak<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5gl8C_x0xYbPjdxMey22X4L7qehEbIq2irL7pZTgGVDYaS4dmJBWq-93IczQoEroqbNO1eYelNj3Nk7IHa57HPMIiecJ3EY6fCmumAWIG5gJfiVBWLIrBz3FFEKTKyRchxW3DLFF2MF4/s1600/barriolejano.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="266" data-original-width="190" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5gl8C_x0xYbPjdxMey22X4L7qehEbIq2irL7pZTgGVDYaS4dmJBWq-93IczQoEroqbNO1eYelNj3Nk7IHa57HPMIiecJ3EY6fCmumAWIG5gJfiVBWLIrBz3FFEKTKyRchxW3DLFF2MF4/s200/barriolejano.jpg" width="142" /></a>Aurten irakurritakoen artetik (ikus behean zerrenda osoa), hauek dira ondo gogoan gordetzekoak:<br />
<br />
<u><b>Barrio lejano (Jiro Taniguchi) ***** </b></u><br />
<br />
<u><b><b><u>Greziar mitoak (M. Angelidou) *****</u></b></b></u><br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLm_9wK5WABT67c8ITQY1zIzAq-46P9uLW8PS4jN4PVi88YHCX0Je0PBxMfc-L_wRjEWetXkW9lMdhcO3Utbi_yW3T9KWRh_LKM4p46AM49NQ4nPIPjy0iO2UUCyPpmTyetDQzFOtOLns/s1600/abolicion.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="271" data-original-width="186" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLm_9wK5WABT67c8ITQY1zIzAq-46P9uLW8PS4jN4PVi88YHCX0Je0PBxMfc-L_wRjEWetXkW9lMdhcO3Utbi_yW3T9KWRh_LKM4p46AM49NQ4nPIPjy0iO2UUCyPpmTyetDQzFOtOLns/s200/abolicion.jpg" width="137" /></a><br />
<br />
<u><b><b><u> </u></b></b></u><u><b>El elogio de la sombra (Junichiro Tanizaki) ****</b></u><br />
<br />
<u><b> </b></u><u><b>La abolición del trabajo (Bob Black)</b></u><b> </b>*****<br />
<br />
<u><b>Obras completas (Epicuro)</b></u> ****<br />
<br />
<br />
<br />
<u><b><br /></b></u>
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<br />
<u><b>Barrio lejano (Jiro Taniguchi) ***** </b></u><br />
Esana dut <a href="http://bertolarrieta.blogspot.com.es/2014/02/ez-zaizkit-komikiak-gustatzen-larria-al.html?view=magazine" target="_blank">hemen </a>ez naizela oso komikizalea, baina Taniguchi hilberriaren honek sorgindu egin nau. Denboran atzera egin, eta hamalau urterekin ikusiko du bere burua protagonistak, garai hura berriz bizitzeko aukera paregabearekin: nerabezaroa berbizitzea berrogeitaka urteren jakinduriarekin. Aldatu al daiteke izan dugun bizitza? Aldatu nahi al duzu? Berriz hasteko aukera izango bazenu, zein erabaki aldatuko zenuke? Bizitzaren zentzuari buruzko liburu benetan eder eta hunkigarria.<u><b> </b></u><br />
<br />
<br />
<br />
<u><b>Los sables y otros cuentos (Mishima) ****</b></u><br />
Onak ia ipuin guztiak. Aipagarrienak:Los sables, Pan de pasas eta Las fuentes dentro de la lluvia.<br />
<br />
<u><b>Cuentos de amor (</b></u><u><b><u><b>Junichiro Tanizaki)</b></u></b></u><br />
<br />
<u><b>Erraiak (D. Sarriugarte) ***</b></u><br />
Goitikan egite bortitza, esaldi luze eta katramilatsuekin ondo baino hobeto adierazia, bilisa atera arteko erraietatik kanporainoko bidaia gordina, oso kontuan hartzeko opera prima bat. <u><b><br /></b></u><br />
<br />
<u><b>Izatearen arintasun jasanezina (M. Kundera) ****</b></u><br />
Oso ona liburua, nahiz eta irregular samarra iruditu zaidan, luzetxoa aukeran zenbait kasutan, baina orri gogoangarriak dituela ezin ukatu. <br />
<br />
<u><b>Anaconda (H. Quiroga) </b></u><br />
Ez da nire gustuko estiloa.<br />
<u><b><br /></b></u>
<u><b>Koxka bat estuago (H. James) ***</b></u><br />
Ez nau gehiegi asebete (ezta beldurtu ere) James-en liburuak, prosa dotorea daukan arren, eta bere garaian istorioaren jauziek originaltasun handia izango zuten arren egun galduta baitauka.<br />
<br />
<u><b> </b></u><br />
<b><u>Mussche (K. Uribe) 2/3 </u></b><br />
Ezin izan dut bukatu Uriberen nobela. Hasiera dezente gustatu zait, eta badaude pasarte benetan aipagarriak, baina narrazio nagusiak indarra galtzen du orriak aurreratu ahala.<br />
<br />
<b><u> </u></b><br />
<b><u>Greziar mitoak (M. Angelidou) *****</u></b><br />
Greziar mito ezagunenak modu xumean kontatuak, Svetlin-en irudi ederrekin. Haurrei irakurtzeko ezin egokiagoa, txundigarriak baitira istorioak! Eta euskaraz!<br />
<b><u><br /></u></b>
<b><u>La llave (</u></b><b><u><u><b>Junichiro Tanizaki) ***</b></u></u></b><br />
"El elogio de la sombra" liburuarekin liluratu gintuen moduan, ez nau asebete nobela honekin. Saiakera haren prosa ederra ez dut hainbestetan topatu nobela honetan, orri ederrak badituen arren. <br />
<br />
<b><u>Pregúntale al polvo (Fante) ****</u></b><br />
<br />
Prosa dotorea, eszena ahaztezinak, liburu bikaina!<br />
<br />
<u><b>Errusiar diskoteka (W. Kaminer) *** (1/2)</b></u><br />
Gustatu zait irakurri dudan erdizka hori, anekdota benetan barregarriez gain, bizitza modu baten berri ematen baitu: alemaniara etorritako errusiarrena. Baina ez nau erditik aurrera segitzeko adina erakarri. <br />
<br />
<u><b>El elogio de la sombra (Junichiro Tanizaki) ****</b></u><br />
Estetika orientalari buruzko saiakera dotorea. Ondo azaltzen du Japonia begirada okzidentalaren menera nola erori zen, eta bere prosa benetan ederrarekin euren begiratzeko modua ulertarazten dizu. XX. mendeko idazle japoniar onenetakoa omen, eta ezagutzen ez! Detaile txikiei erreparatu eta horiek irakurleari ekartzeko moduak txunditu egin gaitu. Segituko dugu bere lanak irakurtzen, bai horixe! <br />
<br />
<br />
<u><b>El punto ciego (J. Cercas) ****</b></u><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTWrPIx8jGvV89YqBTcSbku5ZequqbODiQHxEuui4RAi9YwbHYubzpo3B1NNxZJ4EV-9FYdBEkot0RROGYhcrBqwlYYJc3RJMl25Zk6-ByvdhFcxKg3a33hhizVRU5qRVcWPkQFX6OzbA/s1600/puntoCiego.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTWrPIx8jGvV89YqBTcSbku5ZequqbODiQHxEuui4RAi9YwbHYubzpo3B1NNxZJ4EV-9FYdBEkot0RROGYhcrBqwlYYJc3RJMl25Zk6-ByvdhFcxKg3a33hhizVRU5qRVcWPkQFX6OzbA/s200/puntoCiego.JPG" width="116" /></a>Oso
ona literaturari buruzko Cercasen saiakera hau. Batez ere, izenburua
ematen dion kapitulua da interesgarria: nobela onek behar-beharrezkoa
duten ezaugarri bati buruz dihardu bertan, puntu itsua, alegia, edo
beste hitzetan esanda: erantzutea ezinezkoa den galdera bat nobelaren
muinean. Hainbat klasikoren adibideak xehetuz (Kixotea, Moby Dick edo
Prozesua, kasu), bere tesiaren defentsa ona egiten du, eta literaturaren
eginbeharrei buruz ere hausnarketa dotorea eskaintzen du. Irakurtzekoa!<br />
<br />
<br />
<br />
<u><b>La radicalidad del amor </b></u><span class="st"><u><b>(Srećko Horvat)</b></u> **** </span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbtADYCM5NF4cOMSCiAb759KKjuQOzthqnkHh-nX_0pwPi28-7dIkApCi2zUsIRLBX26PcJDcdptG1WdZBPGZ-bOt44qeaoHP7pTRWGUnttcL4fvrfgS8F4s19BJZrj4VwrZO4KqNuN2M/s1600/radic.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbtADYCM5NF4cOMSCiAb759KKjuQOzthqnkHh-nX_0pwPi28-7dIkApCi2zUsIRLBX26PcJDcdptG1WdZBPGZ-bOt44qeaoHP7pTRWGUnttcL4fvrfgS8F4s19BJZrj4VwrZO4KqNuN2M/s1600/radic.jpg" /></a><span class="st">Oso ona Horvat-en saiakera, oso interesgarria, maitasunaz dioena baino, XX. mendeko iraultzen protagonistek maitasunari buruz izan dituzten ikuspuntuak konparatzen egiten duen jardunarengatik. Gadaffi, Irango kasua, Lenin eta urriko iraultza, Che Guevara, Alexandra Kollontai, Ulrike Meinhoff... Erregimen desberdin hauek maitasunari buruz izan duten iritzia eta egin duten politikak aztertzen ditu, eta maitasuna iraultzaren erdian jartzearen beharraz mintzo da Horvat: iraultza eta maitasuna biak batera egin daitezkeela defendatzen du. Hainbat istorio txiki interesgarriz josia, maitasunari buruz idatzi den liburu askori eta pelikula dezenteri begira jartzen da, pertsona ororen zentralitatean behar lukeen sentimenduari erreparatzeko. Irakurtzekoa!</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<u><b>Extraña forma de vida (E. Vila-matas)****</b></u><br />
Gaur egungo idazlerik interesgarrienetakoa da Vila-Matas nire iritziz. Liburu honek ere ez digu hutsik egin, eta barre egin dugu, gainera, absurdotik eta surrealismotik dezente edaten duen umore berezi horrekin. <br />
<u><b></b></u><br />
<br />
<u><b>Santuario (W. Faulkner) 1/2</b></u><br />
Ez du gainditu erdiko orriaren langa. Sentitzen dut, William.<u><b> </b></u><br />
<br />
<u><b>Tratado de la infidelidad (Herbert & Plascencia)</b></u><br />
Ipuinen bat salbatzen den arren, ez zait gehiegi gustatu liburua.<br />
<br />
<u><b> </b></u><br />
<u><b>Primavera con una esquina rota (M. Benedetti)</b></u> ****<br />
Benedettiren prosa hipnotikoak eskutik zaramatza liburu bikain honetan.<br />
<br />
<u><b>Ardiente Secreto (S. Zweig)</b> </u>*** Ez dago Zweig-en liburu txarrik, nik behintzat ez dut irakurri. Hau ere bikain hasten da, abentura erotiko bila dabilen gizon "ehiztariaren" ikuspuntua arakatzen, eta badirudi desioari buruz jardungo duela liburuan zehar. Aurreraxeago, ordea, gizonaren desio-objektu bihurtu den emakumearen semeari segika hasten da narratzailea, ikuspegi aldaketa nabarmen samarra eginez, eta indarra galtzen du, nire ustez. Zweig maisua da, ordea, eta poliki-poliki neurria hartzen dio ikuspegi berriari ere, eta bukaerarako haurtzaroko xalotasunaren galerari buruzko nobelatxo dotorea borobiltzen du. <br />
<br />
<u><b>La abolición del trabajo (Bob Black)</b></u><b> </b>*****. Lanaren kontrako alegato sutsua. Utopikoa omen, baina ez ote utopikoagoa kapitalismoaren hazteko behar amaiezina? Ezinbestekoa!<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd7XKLzShIMvFOf2iQOwq_HLQuMutrDam0BkLrPfcqECVUOs2yEY7D_GG4VQmCjpOlaiQLf1xzDxdj6N3-b9eVtR4lc25-Wr9Fu-5OkUkwfq7OT7L4r_nMGBaN7xJpuAOqKwTXoUCCb_k/s1600/abolicion.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd7XKLzShIMvFOf2iQOwq_HLQuMutrDam0BkLrPfcqECVUOs2yEY7D_GG4VQmCjpOlaiQLf1xzDxdj6N3-b9eVtR4lc25-Wr9Fu-5OkUkwfq7OT7L4r_nMGBaN7xJpuAOqKwTXoUCCb_k/s1600/abolicion.jpg" /></a><<<span style="font-family: "verdana"; font-size: 10.0pt;">Nadie debería trabajar. El trabajo es la fuente de casi toda la miseria en
el mundo. Casi todos los males que puedas mencionar provienen del trabajo, o de
vivir en un mundo diseñado para el trabajo. Para dejar de sufrir, tenemos que
dejar de trabajar.</span><span style="font-family: "verdana"; font-size: 10.0pt;"> Esto no significa que tenemos que dejar de hacer
cosas. Significa crear una nueva forma de vivir basada en el juego; en otras
palabras, una convivencia lúdica, comensalismo, o tal vez incluso arte.>></span></div>
<br />
<br />
<u><b>Obras completas (Epicuro)</b></u> ****. Plazer ez hutsalen bultzatzailea, zoriontasunaren formula gisa, baina ez hori bakarrik, bizitzaren filosofia oso bat. Obras completas izanagatik, ez arduratu. Orri gutxi salbatu ziren suaren garretatik. Irakurtzekoa!<br />
<br />
<b><u>Europarrak (Henry James)</u></b>. Ez nau asebete XIX. mendeko klasiko honek, nahiz eta aitortu behar zaion pertsonaiak karakterizatzeko abilidadea. Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-6646328876896194362017-01-11T19:55:00.000+01:002017-12-31T00:09:55.583+01:00100 film urte berrirako<i><span style="color: #666666;">Behin irakurri nion Jim Jarmusch-i elkarrizketa batean garai batean 500 pelikula ikusten zituela urteko. 500 pelikula! Jota geratu nintzen, eta inbidia sentitu nuen, eta txiki sentitu nintzen, eta nire zinezaletasuna ezbaian jarri nuen dena batera.</span></i><br />
<i><span style="color: #666666;"><br /></span></i>
<i><span style="color: #666666;">Horregatik, aurten (2017), 100 pelikularen helburua jarri diot nire buruari, urte berriko asmo zoro horien artean, betiere betetzeko moduko helburuak jarri behar direla jakinda.</span></i><br />
<i><span style="color: #666666;"><br /></span></i>
<i><span style="color: #666666;">* Eskasa; ** Badu zerbait; *** Ona; **** Oso ona; ***** Bikaina, maisulana.</span></i><br />
<i><span style="color: #666666;"> (E): etxean ikusitakoak; (Z): zinean.</span></i><br />
<br />
<u><b>-56- The third man (E) *****</b></u> Film aparta aukeratu dugu urtea ondo bukatzeko. Bikaina da, ia aitzakiarik gabea, baina bukaerak aipamen berezia merezi du, izan ere, inoiz ikusi dudan bukaerarik onenetarikoa da, zalantzarik gabe, bai gidoiaren aldetik, eta baita zinematografiaren aldetik ere, eta horrek esponentzialki borobiltzen du pelikula, maisulan bihurtzeraino. Bai horixe!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwMSTYrcu9a3mhVRqrJgs4a8KoPcvCYDkN4NWjW88VyNTJupd9sid-Rk3XxiPDVJ7sk1LvPwnQXRhWEm-KfoSGHalQINavYqMoN0jCns9JtPdvXFMXvFc96igqD2o2KRvzc0XoO7hWlMw/s1600/thirdman.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="355" data-original-width="474" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwMSTYrcu9a3mhVRqrJgs4a8KoPcvCYDkN4NWjW88VyNTJupd9sid-Rk3XxiPDVJ7sk1LvPwnQXRhWEm-KfoSGHalQINavYqMoN0jCns9JtPdvXFMXvFc96igqD2o2KRvzc0XoO7hWlMw/s400/thirdman.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<b><u>-55- Tyranossaurus (E) ***</u> </b><br />
<br />
<u><b>-54- Viridiana (E) *****</b></u><br />
Buñuelen beste maisulan bat, ikusi beharreko pelikula horietako bat.<br />
<br />
<u><b>-53- La academia de las musas ***</b></u><br />
<br />
<u><b>-52- La edad de oro (E) ****</b></u><br />
Buñuel bikaina eta surrealismoa eskutik helduta, pelikula ez agian bere osoan apartekoan, baina bai eszena gogoangarri bat baino gehiagorekin. <br />
<br />
<b><u>-51- El delator (J. Ford) (E) </u></b>****<br />
Ford maisua da, pena bukaera katoliko-apostoliko-romana hori... <br />
<br />
<u><b>-50- Estiu, 1993 (E)</b></u> ***<br />
<br />
<u><b>-49- The killing of a sacred deer (Z)</b> ****</u><br />
"Canino" eta batez ere "The lobster" bikainarekin harritu eta gero, ez digu hutsik egin Lanthimosek bere pelikula berriarekin, eta Ruben Ostlundekin batera, zinema garaikidearen ikur garrantzitsuenetariko bat bilakatu da honezkero. Latza, brutala, ikaragarria.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiURbp7I05eT0iWngP6EXXcME18tMblLlZ7kqT9UlJyO1QXZTRTPS5CPXBmpIGDp4gnPRsC_82Ix9-qkDc4V2RU0_8ybBpxXvZDRgMDt8kLHDrKRDRyipzRfpLECXmaHKFCflz8z5Db8io/s1600/ciervoSagrado.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="179" data-original-width="348" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiURbp7I05eT0iWngP6EXXcME18tMblLlZ7kqT9UlJyO1QXZTRTPS5CPXBmpIGDp4gnPRsC_82Ix9-qkDc4V2RU0_8ybBpxXvZDRgMDt8kLHDrKRDRyipzRfpLECXmaHKFCflz8z5Db8io/s400/ciervoSagrado.jpg" width="400" /></a></div>
<u><b><br /></b></u><br />
<br />
<u><b></b></u><br />
<a name='more'></a><br />
<u><b>-48-Moderato Cantabile (Peter Brooks) ****</b></u><br />
<br />
<u><b>-47- A fabrica do nada ***</b></u><br />
<br />
<u><b>-46 - You were really never here (</b></u><u><b> <span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person">
<a href="http://www.imdb.com/name/nm0708903?ref_=tt_ov_dr" itemprop="url"><span class="itemprop" itemprop="name">Lynne Ramsay)</span></a> </span>****</b></u><br />
<br />
<u><b>- 45 - O futebol (S. Oskman) (E) ****</b></u><br />
<br />
<u><b>- 44 - </b></u><u><b>Singularidades de una chica rubia (M. Oliveira) (E) ***</b></u><br />
<br />
<u><b>-43- Pollo con ciruelas (Strapi) *</b></u><br />
<br />
<u><b>- 42 - Kiki, el amor se hace (P. León) (E) ***</b></u><br />
<br />
<u><b>- 41 - Una mujer fantástica </b></u><u><b>(Sebastián Lelio) (Z) ***</b></u><br />
<br />
- <u><b>40 - La patrulla perdida (John Ford) (E)</b></u> **** Pertsonaiak, dialogoak, basamortuko irudi ederrak, eta narratibitate bikaina. Ford ez zen edozein. <br />
<br />
- <u><b>39 - Tam tam (Adolpho Arrieta) (E) **</b></u> Margerite Duras eta Vila-Matas idazleek laudatua, underground estiloan, badu zerbait pelikulak, baina buf...<br />
<br />
<u><b>- 38- En cuerpo y alma (Z) ****</b></u> Oso ona. Ondo definitutako pertsonaiak, istorio originala dialogo on eta sinesgarriekin, aktoreen lana, musika eta argazkia apaindura gutxikoak, sotilak, baina oso onak, eta kontatzeko era dotorea. Apur bat mantsoa, zenbait unetan. Spoiler: suizidio-saiakeraren eszena ikaragarria da. <br />
<b></b><u><b></b></u><br />
<br />
<u><b>- 37 - Handia (Z) *** </b></u>Hoollywood-en erara egindako euskal pelikula. Hemengo bitartekoekin hori egiteak, badu meritua, noski, baina gatza eta piperra falta zaizkio, gatazka gutxi du filmak, tentsio gutxi. <br />
<br />
<u><b>- 36 - Blade runner 2049</b></u><b> (Z) **** </b>Oso ona <span class="st"> Denis Villeneuven pelikula. Badu bainaren bat, Ryan Goslingen aktuazio eskasa esaterako, baina joder!, ze ondo egina dagoen. Eta eszena eta detaile batzuk, gogoangarriak. </span><br />
<br />
- <b><u>35 - Beyond words </u></b>(Z) ** Badu zerbait, bai, baina memoriatik azkar ahazten den horietakoa da...<br />
<br />
<u><b>- 34 - Le semeur </b></u>(Z) ** Sinopsia irakurrita espero zitekeena baino eskasagoa, badituen arren zenbait plano zoragarri. Ez dio behar beste zuku ateratzen istorioari. <br />
<br />
<b><u>- 33 - The day after (Z)</u></b>: ** Eskasa Hong Sang Sooren azkena "The day after":ez azal ez mami. <a class="twitter-timeline-link" data-expanded-url="http://haragi.Taxi" dir="ltr" href="https://t.co/VgCV5XRhy1" rel="nofollow noopener" target="_blank" title="http://haragi.Taxi"><span class="invisible"></span><span class="js-display-url">Taxi </span></a>barruko plano zoragarri bat salbu.<br />
<br />
<u><b>- 32 - Love me not (Z)</b></u> * Eskasa. Ez hanka ez buru. <br />
<br />
<u><b>- 31 - Madre (Z)</b></u> *** Lehen zatia oso ona iruditu zait, baina gero beharrik gabe egiten du gordinera eta alferrik galtzen da pelikula. Pena "Black Swang" bikainaren ostean...<br />
<br />
<u><b>- 30 - Morir (Z)</b></u> *** Ona. Lan txukuna, sentimentalismotan erori gabe eta musika (eta bere erabilpen) bikainarekin. Portzierto, Mursego eta J. P3rez.<br />
<br />
<u><b>- 29 - Eve (Z)</b></u> **** Oso ona Joseph Losey-ren klasiko hau.<br />
<br />
<u><b>- 28 - "Licht"</b></u> ***. Ondo egina dago, baina konbentzionalegia da tonoan eta forman, eta dilema ez da hain dilema. <br />
<br />
<u><b>- 27 - The square</b></u> (Z) **** Oso ona, bere aurrekoaren ("Turist") bikaintasunera iristen ez bada ere. Eszena gogoangarriak ditu, baina eszena gogoangarrien metaketak ez du pelikula ona egiten. <br />
<br />
- <u><b>26 - Alanis (Z)</b></u> *** Ona.<br />
<br />
<b><u>- 25 - No intenso agora (Z)</u></b>*** Ona.<br />
<br />
<u><b>- 24 - Abracadabra (Z) </b></u>* Blancanieves gogoangarri harekin txunditu bagintuen ere, ez du asmatu oraingoan Bergerrek.<br />
<br />
<b><u>- 23 - Oldboy (</u></b><b><u><span class="st">Park Chan-wook) </span></u></b><span class="st">(E) **** Oso ona. Istorioak melodramatikotik dezente duen arren, gidoi eta eszenaratze paregabeak ditu, eta zenbait detaile ahaztezin! Ikustekoa!</span><br />
<br />
<span class="st"><u><b>- 22 - Capitan canzoncillos</b></u> (Z) *** Haurrei irakaspenak ematen dizkieten pelikulak ikusteaz nazkatuta, gustura hartzen dira horrelako proposamen erdi surrealista erdi ganberroak. </span>Betiko argumentuetatik urrunduta, zoramen gozagarria haurrekin
ikusteko, dena ona, dena zintzoa behar duen garaiotan, batez ere. <br />
<br />
<span class="st"> </span> <br />
<b><u>- 21 - Toni Erdmann (Maren Ade).</u></b> (E) *** Ona da Ade-ren pelikula, umore absurdo/surrealistaz josia, eta une hunkigarri bat baino gehiagorekin. Azken eszena bikaina da: zer da bizitza, argazki bat ateratzera goazenean ihes egiten digun hori ez bada?<br />
<br />
<b><u>- 20 - Johnny guitar (Nicholas Ray).</u></b> (E) ***** Maisulana. Ahaztu ezinezko dialogo bat baino gehiagorekin.<br />
<br />
- <b><u>19 - Letter from an Unknown Woman (M. Ophuls)</u></b> (E) **** Oso ona da Ophulsen 1948ko klasiko hau. Hala ere, nahiago Zweig-en liburua (pelikularen oinarrian dagoena).<br />
<br />
- <u><b>18 - Manchester by the sea (<span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><a href="http://www.imdb.com/name/nm0518836?ref_=tt_ov_dr" itemprop="url"><span class="itemprop" itemprop="name">Kenneth Lonergan</span></a></span>) (Z) </b></u>**** Oso ona. Urteko pelikularik onenetakoen nire <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqBXjER0rMsRehncd0PekJfyJjqk5WJjWn1MaiZII461ug3Rrepms2YSCHjjXlW7WXVxLM9r5QHOsqdTdMD193W9c5q7wA7ZIEQK4LVEQOXl_WjNS1hIRQ5Xov0nCPGEDY8iHRgaSKVhw/s1600/manchester.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqBXjER0rMsRehncd0PekJfyJjqk5WJjWn1MaiZII461ug3Rrepms2YSCHjjXlW7WXVxLM9r5QHOsqdTdMD193W9c5q7wA7ZIEQK4LVEQOXl_WjNS1hIRQ5Xov0nCPGEDY8iHRgaSKVhw/s1600/manchester.jpg" /></a></div>
zerrendan
egongo delakoan nago. Albinoniren adagioa deituriko musikak janzten
duen eszena, zalantzarik gabe, ahaztezinen zerrendara eramatekoa da! Gogoangarria! Une
melodramatikoxegiak sahiestuz gero (istorioa ere dramatikoegia da
aukeran!), bikaina izango litzatekeen pelikula honek denetarik dauka: ez
musika bikaina eta ondo jarria bakarrik, baita dialogo oso onak, aktore
lan bikaina, baina batez ere detaile txikiei nola erreparatzen dien,
eta istorioa nola kontatua dagoen "in media res" eran. Ikustekoa!<br />
<br />
<br />
- 17 - <u><b>Cuento de otoño (E. Rohmmer)</b></u> **: Laukotetik onena, zalantzarik gabe, nahiz eta Rohmmer, sentitzen dut, ez den niretzat egina. <br />
<br />
- 16 - <u><b>Cuento de verano (E. Rohmmer)</b></u>: Eskasa.<br />
<br />
<b><u>- 15 - Cuento de invierno (E. Rohmmer)</u></b> **: Badu zerbait, baina Rohmmer-en egiteko moduak ez nau konbentzitzen: estetikoki ez da batere erakargarria, eta mami aldetik ere herren geratzen da askotan. Neguko ipuin honek, ordea, badu zerbait, Shakespeareren izen bereko obraren egokitzapen moderno gisa ulertzen bada.<br />
<br />
<b><u>- 14 - Cuento de primavera (E. Rohmmer)</u></b>: Eskasa. Ez naiz erditik pasa. <br />
<br />
- 13 - <b><u>Teorema (P.P. Passolini)</u></b> ** Ez nau asebete.<br />
<br />
- <u><b>12 - Blow up (Antonioni) </b></u>** Ez nau asebete.<br />
<br />
<b><u>- 11 - Ladri di biciclette (V. De Sica)</u></b> ***** Ikaragarria, tatxarik gabeko maisulana. Gerraosteko Erromaren erretratu paregabea, aita-semeen ibilera mikatzei jarraika. Aipagarria haurraren interpretazioa eta Italiaren historiako 3 pelikula handienetarikoetan haurrek daukaten garrantzia eta protagonismoa: La vita e bella, Cinema Paradiso eta Ladri di biciclette honetan. Ezinbestekoak hiruak!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrhICCBevj1lnHOXGwifwoan1sIEii4Ka9NxRWMvyDn3s7gUw588yFhjty-2yvm7dv7_VHBd-GA4HSPULfjLI1mBmtenWtMLf6E9FRqxRJQ5-BuqEsH_B4wwHTKoC1o6eMxQEVwNB-oOk/s1600/ladri.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrhICCBevj1lnHOXGwifwoan1sIEii4Ka9NxRWMvyDn3s7gUw588yFhjty-2yvm7dv7_VHBd-GA4HSPULfjLI1mBmtenWtMLf6E9FRqxRJQ5-BuqEsH_B4wwHTKoC1o6eMxQEVwNB-oOk/s1600/ladri.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
- <u><b> 10 - Zui hao de shi guang (Three Times) </b></u><span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span itemprop="name">Hou Hsiao-Hsien </span></span><span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span itemprop="name"><span itemprop="director" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person">**</span> </span>(2017/03/02) (E) Ez nau asebete Taiwandarraren pelikulak, baina hala ere badu zerbait, baditu printzak. </span><br />
<br />
<br />
- <u><b>9 - Los exiliados romántico (Jonás Trueba)</b></u> *** (2017/02/23) (E)<br />
Jonás Truebak txunditu egin gintuen azken zinemaldian bere "La reconquista" bikainarekin, nahiz eta pelikularen azken zatia guztiz sobran zeukan (ikus <a href="http://bertolarrieta.blogspot.com/search/label/urteko%20onenak" target="_blank">hemen </a>egin genuen iruzkina). Harrezkero, bere filmografia tentuz jarraitzen saiatzen ari gara. "Todas las canciones hablan de mí" bere opera-prima asko gustatu zitzaigun, azken eszena benetan bikaina da, baina "Los exiliados románticos" honek ez gaitu gehiegi konbentzitu. Pelikulak baditu gauza onak, baina bere osotasunean ez nuke pelikula ona dela esango. Sinisgarritasun gutxiko dialogo eta eszenak ditu, eta inprobisazio asko dagoela dirudi: "Una película rodada sobre la marcha" dio iragarkiak, eta hori da filmaren indarguneetako bat: une batzuetan lortzen duen naturaltasun handia. Gainera, oso literarioa da, eta gu barrutik ukitzen gaituen gaiak jorratzen ditu Jonásek: maitasuna, lana, bokazioa, gaztetasunaren amaiera... Tulsaren musika ere oso ona da. Finean, badago ahalegin bat gauza orijinal eta berri bat egiteko, eta eskertzekoa da hori, nahiz eta emaitza halamoduzkoa izan. Gertutik jarraituko dugu Jonás. <br />
<br />
- 8 - <u><b>Hymyilevä mies (The Happiest Day in the Life of Olli Mäki)</b></u><b> </b>(2017/02/15) **** (Z). Oso ona Olli Mäki boxeatzailearen bizitzan oinarritutako pelikula hau. Zuri-beltz ederrarekin, aktoreen lan onarekin eta umore tanta dotoreekin, galtzera kondenatutako konbate bat -mundu mailako titulua jokoan dagoena- egitera bultzatzen duten boxeatzailearen istorioa kontatzen du (heroi bat behar baitu Finlandiak!). <br />
<b><br /></b>
- 7 - <u><b>Frágil equilibrio</b></u> (2017/02/13) *** (Z): Ondo dago dokumentala. Uruguayko presidente ohiaren hitzak bizkarrezur gisa hartuta, munduaren hiru bazterreko istorio krudelak tartekatzen ditu haren diskurtso humanista indartzeko: etxegabetzeen drama, Gurugú mendian muga nola-hala pasatzeko zain daudenen egoera latza, eta lanak bizitzen uzten ez dien japoniarren kasua. Irudi eta soinu onekin, dokumental txukuna ontzen du <span class="caja-ppal-noticia clear"><span class="col-AB clear"><span class="col-A cuerpo-articulo gris-ultra-oscuro">Guillermo García López zuzendariak, nahiz eta zerbait falta duen, eta ez dakit ondo zer, pelikula bikaina izateko. Agian, lortzen hain zaila den "indar" hori. </span></span></span><br />
<span class="caja-ppal-noticia clear"><span class="col-AB clear"><span class="col-A cuerpo-articulo gris-ultra-oscuro"><br /></span></span></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1wqfvBlB_pijeirvON1mHnnLSvNK2cB0mU3HpBpq2hDZt2BbYQBTo-K70pT-adOeXexmyqXz2xVxNQ6tNHgtJ3AHZUQWPN5DGD6IsAhuRx_1a1_l5Kapd9as2awqgCiNW-7-I9nfaovg/s1600/comancheria.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="132" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1wqfvBlB_pijeirvON1mHnnLSvNK2cB0mU3HpBpq2hDZt2BbYQBTo-K70pT-adOeXexmyqXz2xVxNQ6tNHgtJ3AHZUQWPN5DGD6IsAhuRx_1a1_l5Kapd9as2awqgCiNW-7-I9nfaovg/s200/comancheria.jpg" width="200" /></a>- 6 - <u><b>Hell or High Water (Comanchería)</b></u> (2017/01/18) **** (Z): Gidoi,
aktore, musika eta errealizazio oso onak ditu pelikulak, eta baita in
crescendo doan argumentua ere, agian akzioa esajeratuegi izateraino.
Azpimarratzekoa da bi banku-atrakatzaileren istorio honen atzean
marrazten den Texasko jendartearen erretratu gardena (mendekua norberak
hartzearen tradizioa, arrazismoa, bankuen kontrako jarrera...), eta Jeff
Bridges-ek jokatzen duen pertsonaiaren eta hainbat bigarren mailakoren
karakterizazio bikainak. Eta hala ere, zinetik atera eta dena beste
nonbait ikusi izanaren frustrazio sentipen hori, konturatzea "Thelma
& Louise", "The three burials of Melquiades Estrada" eta "Nebraska"
bikainen bidegurutzean dagoela pelikula, eta finean ez duela gauza
berririk (handirik behintzat) proposatzen. Oso ona, hala ere! Ikustekoa!<br />
<br />
- 5 - <u><b>Una pistola en cada mano</b></u> (2017/01/30) ****.(E): Berrikuspen honen ondoren, argi berresan dezaket: oso ona da Cesc Gay-en komedia hau. Berrogei urteren bueltan dabiltzan gizonen noraeza guztizkoaren erretratu garratz eta bikaina, azken urteetan entzundako dialogo finenekin, eta gidoi eta interpretazio apartekin.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8NPEm1kGfVBPDrVkN8B3q2CmGDzQYyNDgCYft9TDkicaPwrc5pcW7vK4mlr-GH6QdQOIXhrdeG0mgNDS8UZwUjhjDUM96ANpcehzgbjWz0GGU-K1Ca2FgEW-Xp5w2jqPmHdafqHFakFM/s1600/pistola.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="112" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8NPEm1kGfVBPDrVkN8B3q2CmGDzQYyNDgCYft9TDkicaPwrc5pcW7vK4mlr-GH6QdQOIXhrdeG0mgNDS8UZwUjhjDUM96ANpcehzgbjWz0GGU-K1Ca2FgEW-Xp5w2jqPmHdafqHFakFM/s200/pistola.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<br />
- <u><b>4 - Tristana </b></u>(2017/01/11) ***** (E):
Maisulana. Perez-Galdósen eleberri bat zinemara eraman zuen Buñuelek
maisulan hau sortzeko. Fernando Rey-en lan bikainarekin aktore
protagonistaren lanean, eta betirako gordetzeko moduko sententziekin
(Perez-Galdósena izango da honen meritua), Franco hil aurreko urteetan
hazkura handiak sortuko zituen obra irreberente honek (bukaera aldera
Deneuve berriz protagonistaren etxera daraman gidoiaren
txiribuelta aldrebes samarra da pelikularen "baina" bakarra). Esaterako:<br />
<br />
Lapur bati laguntzen dionean, polizia atzetik doakionean: <br />
"La policía representa la fuerza y los hombres como yo siempre defienden
al débil sea quien sea<br />
y esté en la situación en que esté."<br />
<br />
"Aunque solo sean pesadillas, son buenos los sueños. Los muertos no sueñan."<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI04rpZVXTXh7vfPPlPDY_0xJhIo69V0a8JhwJnyZNskOwEw1FXkETecOWeQU4dy3O60Ky9oDDziBT_eX5oR1RPCTli7LSeLkLEAUjWcUWbEQqUh145HhRZHA63-9XG11R_JUAPN1wd8U/s1600/Tristana1_reference.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI04rpZVXTXh7vfPPlPDY_0xJhIo69V0a8JhwJnyZNskOwEw1FXkETecOWeQU4dy3O60Ky9oDDziBT_eX5oR1RPCTli7LSeLkLEAUjWcUWbEQqUh145HhRZHA63-9XG11R_JUAPN1wd8U/s200/Tristana1_reference.jpg" width="141" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Tristana (1970)</td></tr>
</tbody></table>
"- No te cases nunca Tristanita.<br />
- Una puede ser libre y honrada.<br />
- Exactamente, la pasión tiene que ser libre es la ley natural. Nada de<br />
cadenas, de firmas, de bendiciones. "<br />
<br />
"El trabajo es una maldición, Saturno. Abajo el trabajo, el que uno
tiene
que hacer para ganarse la vida, ese trabajo no honra como dicen
algunos, solo sirve para llenarles la monorga a los cochinos
explotadores. En cambio el que se hace por gusto, por afición, ennoblece
al hombre. Ojalá todos pudieran trabajar de ese modo."<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
- 3 - <u><b>Once </b></u>(2017/01/09) *** (E): Pelikulak badu zerbait,
estilo bat, tono bat, aktoreen lan ona, musika zoragarria, batzuetan
ñoño samarra den arren. Ikustekoa.<br />
<br />
- 2 - <u><b>Phoenix </b></u>(2017/01/07) (E): Gidoiaren, eta batez ere
abiapuntuaren sinesgarritasun eskasak pelikula bere horretan uztera
eraman nau, metrajearen erdian.<br />
<br />
- 1 - <u><b>Negociador</b></u> (2017/01/02) *** (E): Cobeagaren pelikulak ez du sinisgarritasun handirik hasieran, baina tonoa irabazten doa pixkanaka, eta lan duina lortzen du azkenerako.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXeODFu10lL8_NkkXGJBFM-cqt-_JItwZD76bxvz1TLHhGeWyVg6saRLrLX1APm7ujlI27mZG74JgLf5X6cqNSYjsV29eBFl0VXl7zZmw5Wflv5HKjNBiTS3LS7ADHAn27pbCqGuPCyO4/s1600/negociador.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="132" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXeODFu10lL8_NkkXGJBFM-cqt-_JItwZD76bxvz1TLHhGeWyVg6saRLrLX1APm7ujlI27mZG74JgLf5X6cqNSYjsV29eBFl0VXl7zZmw5Wflv5HKjNBiTS3LS7ADHAn27pbCqGuPCyO4/s320/negociador.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Negociador pelikulako fotograma bat</td></tr>
</tbody></table>
<br />Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-64421887633557843912017-01-03T21:08:00.002+01:002017-03-28T21:50:41.417+02:002016ko film onenakKontuan harturik ez ditudala ikusi pelikula asko (hauek dira zinean ikusitakoak: <a href="http://bertolarrieta.blogspot.com/2016/01/2016ko-pelikulen-inbentarioa.html" target="_blank">2016an ikusitakoak</a>), hauxe da pasa berri den urteko nire gogokoenen zerrenda:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEPmtQGcCGqyOBtP2942saH9du_DX0woIDSH_RlSJFpu62Fh0jVOTIC8_TzDow7W99seONHJL-4UWMwqnCIW3DNCs9oBOH0nUvqPkAY6XHVVQSKNk39on-FLJpD0iURCQtEZBQLBxOcKk/s1600/reconquista.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEPmtQGcCGqyOBtP2942saH9du_DX0woIDSH_RlSJFpu62Fh0jVOTIC8_TzDow7W99seONHJL-4UWMwqnCIW3DNCs9oBOH0nUvqPkAY6XHVVQSKNk39on-FLJpD0iURCQtEZBQLBxOcKk/s1600/reconquista.jpg" /></a></div>
1) La reconquista (Jonás Trueba): Ez da pelikula perfektua inondik inora, azken zatia sobran daukala esan nuen bere garaian, baina hauxe da zalantzarik gabe 2016an gehien gustatu zaidan pelikula. Aktoreen lan bikainarekin, elkarrizketa oso onekin, musika paregabearekin eta sotiltasun handiarekin kontatzen digu duela urte asko bikote izan eta gau batez, hainbeste urte beranduago, berriz elkartzen direnekoa. Hiru zati nabarmen ditu pelikulak, eta lehen biak benetan bikainak direlakoan nago. Jonás Truebak badaki, ondo jakin ere, zinema egiten! <br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdMHG4rGgWGlqeKvKRXKk7qaFZIJ2h2U-4Jv04elsM6z4cwjhkBraGCn5bfoGv1J6ben83LJq2N3zvt1jxkm4orN4JpYwTEJbOPFo3Nm4Lo4019KEyJ_hyE9UwzcKeoUBxZed5obEH2tY/s1600/vivir.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdMHG4rGgWGlqeKvKRXKk7qaFZIJ2h2U-4Jv04elsM6z4cwjhkBraGCn5bfoGv1J6ben83LJq2N3zvt1jxkm4orN4JpYwTEJbOPFo3Nm4Lo4019KEyJ_hyE9UwzcKeoUBxZed5obEH2tY/s320/vivir.png" width="320" /></a><br />
<br />
2) Vivir y otras ficciones (Jo Sol) (Donostiako zinemaldia 2016): "El taxista ful"ekin harritu gintuen
zuzendariak ez digu hutsik egin orain ere, eta gorputzen iraultza motore
gisa hartuta, libre bizitzeari buruzko aldarri eder eta zintzo bat egin
du, dokumental formatuan. Ikustekoa!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
3) The handmaiden (<span class="st">Park Chan-wook). Oso ona gidoia, eta
istorioari bikain doakion kontatzeko modua. Teknikoki, aparta, zenbait
une poetiko gorenekin.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM5ZsAj3SroFLk4YMgOmTCGGPm3kiDEiBt-IN3IqV8y8uKenmnVgYXKrjioR8sQNUnu5SClxxA76qnkFHrk9lHyUeO9RpN251zZwBuVwGJ3EylfpKVm8XZPI46stP1s-BtFl_RQbmeljg/s1600/handmaiden.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM5ZsAj3SroFLk4YMgOmTCGGPm3kiDEiBt-IN3IqV8y8uKenmnVgYXKrjioR8sQNUnu5SClxxA76qnkFHrk9lHyUeO9RpN251zZwBuVwGJ3EylfpKVm8XZPI46stP1s-BtFl_RQbmeljg/s1600/handmaiden.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAqEvZ_Nmxrm9sQh9rylR5i85zrvjy3hyrpQWa3tFCsG6P8sUfMo-TCwQPimfEydMXmQvFyz7uccj0iS6WrptAR7fOmW9M_k6fq_ZUpO0IUaq5hN9LdjXV0qOzOPkyeSstA0gGurSM3X4/s1600/paterson.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAqEvZ_Nmxrm9sQh9rylR5i85zrvjy3hyrpQWa3tFCsG6P8sUfMo-TCwQPimfEydMXmQvFyz7uccj0iS6WrptAR7fOmW9M_k6fq_ZUpO0IUaq5hN9LdjXV0qOzOPkyeSstA0gGurSM3X4/s1600/paterson.jpg" /></a><span class="st">4) </span>Paterson (Jim Jarmusch). Ez dut uste Jarmuschen pelikularik onena denik,
baina ederra da bere xalotasunean hau ere. Pertsonaia arrunt baina
gogoangarriz betea, sotiltasunean dotore, errutinari buruzko kantu poetiko eder eta samurra da pelikula. Agian, eskas dabil musikan (harritzekoa Jarmuschengan), eta
lizentzia pare bat sobran (zakurrak postea botatzen duenekoa, eta
ibaiaren metafora poesiaren emaria irudikatzeko...).<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
5) El ciudadano ilustre (Mariano Cohn & Gastón Duprat). Teknikoki badu
zer hobetua (ez dira oso onak argiztatze/argazki, musika eta soinua),
baina gidoia bikaina da eta aktoreak (batez ere, protagonista) apartak.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilCvbM9yEEEBoVCW6-dGfAGLPxqX2J_8l6xbm-lUdy37WvZxY58eMVFMgek_LZvb8tVZwZ0KlA7xyN7i6eSZ_6SL-Htyun_xLSWBVyFdUf-Omcu4aX9PCX3b_JaxmFU7bwvMKd7-gk8Gw/s1600/ciudadano.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilCvbM9yEEEBoVCW6-dGfAGLPxqX2J_8l6xbm-lUdy37WvZxY58eMVFMgek_LZvb8tVZwZ0KlA7xyN7i6eSZ_6SL-Htyun_xLSWBVyFdUf-Omcu4aX9PCX3b_JaxmFU7bwvMKd7-gk8Gw/s1600/ciudadano.jpg" /></a></div>
Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-85149702998804107612016-01-23T21:28:00.001+01:002017-03-28T21:48:53.624+02:002016an irakurritakoak<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1OgQQlBsai90ki2PpYHDu-6pHF4wJLdbBGwkHMd7AowOr5nQYveirSjbprv9ZZ-rZvSvtvcdOF6M4dXdzWdlkldxBLZizt_i54Yk5C-OGu9mJpAapUcpMYWN9MJiA-_fLL6smbPokBps/s1600/bajo-una-luz-marina.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1OgQQlBsai90ki2PpYHDu-6pHF4wJLdbBGwkHMd7AowOr5nQYveirSjbprv9ZZ-rZvSvtvcdOF6M4dXdzWdlkldxBLZizt_i54Yk5C-OGu9mJpAapUcpMYWN9MJiA-_fLL6smbPokBps/s200/bajo-una-luz-marina.jpg" width="128" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwFj-1QuwDeKfXpfkmFvGcLd25BUGCulEiSQ84fJgEDzcLWXC7HXJzgd-BZz9hSfLLTtaRpM9kaJbTlRfLWSvSST8wIfdpIRO2_puJMIZRCpJldQZhV4WwrdtptanoMK1TpZkyt-LTuC4/s1600/carta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwFj-1QuwDeKfXpfkmFvGcLd25BUGCulEiSQ84fJgEDzcLWXC7HXJzgd-BZz9hSfLLTtaRpM9kaJbTlRfLWSvSST8wIfdpIRO2_puJMIZRCpJldQZhV4WwrdtptanoMK1TpZkyt-LTuC4/s200/carta.jpg" width="126" /></a>2016an irakurritakoen artean (ikus hemen beherago zerrenda osoa), denetarik, ohi bezala, eta izardunak, irakurtzekoak! Aurtengo onenak: Carta de una mujer desconocida (S. Zweig); La bicileta estática (Pamiés); Bajo el influjo del cometa (J. Bilbao), El hombre de los dados (L. Rinehart), Bajo una luz marina (R. Carver).<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifqaNqfMBu__L1BapB0iKtGQwUhe1Mo-PRZZT4mG9Z7y3ITXcdzembv8uuKFxxxkmoH2f_aym7UWJZeauU5DA3YAbRWqJLn8TMcgQ-FsLzEwh7HDp_bvy4lSopwsuNXEU9Wobhkt4HDeE/s1600/el-hombre-dados.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifqaNqfMBu__L1BapB0iKtGQwUhe1Mo-PRZZT4mG9Z7y3ITXcdzembv8uuKFxxxkmoH2f_aym7UWJZeauU5DA3YAbRWqJLn8TMcgQ-FsLzEwh7HDp_bvy4lSopwsuNXEU9Wobhkt4HDeE/s200/el-hombre-dados.jpg" width="132" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKwOmvUuogygtEuaqhRYy4-4S6ejk7yOT2BAjPZo64ZMke01wDE7MWT8Ye8YQjugFRCnveH-WM4gh0KNmKVdztZF9Ikfjp8DvyGkixaPN3KedtxZDSbVeschFm6_YjGMlcCrw00r7ug9E/s1600/bicicl-estat.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKwOmvUuogygtEuaqhRYy4-4S6ejk7yOT2BAjPZo64ZMke01wDE7MWT8Ye8YQjugFRCnveH-WM4gh0KNmKVdztZF9Ikfjp8DvyGkixaPN3KedtxZDSbVeschFm6_YjGMlcCrw00r7ug9E/s200/bicicl-estat.jpg" width="131" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfGTH0CtzMhyyRrGCGycSK9oYXKgjzycCfesla3Jsep8apCocJlBXZo6gp8tyjleJov0vieMD423YksCBNFYQa34sc-_iYkSwmjHRIkTfeOYcgmXxtO4jiYx4lIvpB9GcX4wGn2enbLA/s1600/cometa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfGTH0CtzMhyyRrGCGycSK9oYXKgjzycCfesla3Jsep8apCocJlBXZo6gp8tyjleJov0vieMD423YksCBNFYQa34sc-_iYkSwmjHRIkTfeOYcgmXxtO4jiYx4lIvpB9GcX4wGn2enbLA/s200/cometa.jpg" width="133" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
- <b>La mujer es una isla</b> (Audur Ava Olafsdottir). Hasiera oso ona, baina haurrarekin irlari buelta ematen hasten zaionean behera egiten du nabarmen. 2/3<br />
<br />
- <b>Euzkadi merezi zuten</b> (K. Izagirre). Ez nau harrapatu. 2/3<br />
<br />
- <b>Tigre ehizan</b> (A. Epalza). Ideia eta istorioa onak dira, eta Epalzaren prosak ere ez du aitzakiarik, baina zerbait falta zaio, akaso pertsonaiak gehixeago karakterizatzea, detaile esanguratsu gehiago txertatzea, motzagoa egitea...? Bukaerak ere ez nau asebete. <br />
<br />
-*****<b>La bicicleta estática</b> (S. Pamiés). Limoiarena ez zitzaidan gustatu, baina liburu honetan ipuin benetan bikainak daude. Aipagarrienak hauek nire ustez: La isla, La mujer de tu vida, Acostarse temprano eta Tres formas de no decir te quiero.<br />
<br />
-***<b>Estrómboli </b>(J. Bilbao). Bere "Bajo el influjo del cometa"k liluratu gintuen gisan, liburu honek ez nau horrenbeste asebete. Hala ere, badira hiruzpalau ipuin oso onak: El peso de tu hijo en oro; Avicularia avicularia; El castigo más deseado eta batez ere, Estrómboli.<br />
<br />
-****<b>Bajo una luz marina</b> (R. Carver). Ipuingintzako maisuak poesia ere bazekien egiten. Ona! <br />
<br />
-****<b>El hombre de los dados</b> (Luke Rinehart): oso oso ona! benetan gomendagarria.<br />
<br />
-***<b>Nada crece bajo la luz de la luna </b>(Torborg Nedreaas): lehen 100 orriak benetan paregabeak iruditu zaizkit, hortik aurrera (eta abortuaren gaiarekin hasten denetik) ez horrenbeste, baina oso liburu ona. <br />
<br />
-****<b>La mujer rota</b> (Simone de Beauvoir). Oso ona. <br />
<br />
-<b>La edad de la discreción</b> (Simone de Beauvoir) <br />
<br />
-****<b>La ley de la ferocidad</b> (P. Ramos). Oso ona. Badu eszena bat erdialdean, benetan gogoan betirako iltzatuta geratzen den horietakoa. <br />
<br />
-<b>El amor</b> (M. Duras) 1/2 <br />
<br />
-<b>Gizajoen katalogoa</b> (Joxean Agirre)<br />
<br />
-<b>La guitarra azul</b> (J. Banville) 1/2<br />
<br />
-***<b>Su zelaiak</b> (Peruarena) 1/2<br />
<br />
-*****<b>Carta de una mujer desconocida</b> (S. Zweig): Zweig-en prosak ez du parekorik. Leun zaramatza istorioan zehar, eta liburu honekin bere gailurretako bat lortzen duelakoan nago. <br />
<br />
-***<b>Bartleby el escribiente</b> (H. Melville) <br />
<br />
-<b>Beti oporretan</b> (H. Cano) <br />
<br />
-****<b>Bajo el influjo del cometa</b> (J. Bilbao): azpimarratzekoak, "los espías", "soy dueño de este perro" eta batez ere "un padre, un hijo". <br />
<br />
-<b>El zoo de cristal</b> (T. Williams) <br />
<br />
-***<b>Un tranvía llamado deseo</b> (T. Williams) <br />
<br />
-<b>El buda de los suburbios</b> (Kureishi) 1/2Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-12958668031415196752016-01-23T18:06:00.000+01:002017-03-28T21:51:06.072+02:002016ko filmen inbentarioa2016an zinematan ikusitako pelikulen inbentarioa egingo dut hemen (eta
zinemetatik kanpo ikusitako aipagarrienak ere gehituko ditut), eta
saiatuko naiz pelikula bakoitzaren kritikatxo bat -edo iruzkintxo bat,
bederen- egiten.<br />
<br />
Paterson (Jim Jarmusch). Ez dut uste Jarmuschen pelikularik onena denik, baina ederra da bere xalotasunean hau ere. Pertsonaia arrunt baina gogoangarriz betea, sotiltasunean dotore. Agian, musikan eskas, eta lizentzia pare bat sobran (zakurrak postea botatzen duenekoa, eta ibaiaren metafora poesiaren emaria irudikatzeko...).<br />
<br />
El ciudadano ilustre (Mariano Cohn & Gastón Duprat). Teknikoki badu zer hobetua (ez dira oso onak argiztatze/argazki, musika eta soinua), baina gidoia bikaina da eta aktoreak (batez ere, protagonista) apartak. Ikustekoa!<br />
<br />
The handmaiden (<span class="st">Park Chan-wook). Oso ona gidoia, eta istorioari bikain doakion kontatzeko modua. Teknikoki, aparta, zenbait une poetiko gorenekin. Ikustekoa!</span><br />
<span class="st"> </span> <br />
Arrival (D. Villanueve). Badu meriturik pelikulak (kontu bat oso oso interesgarria du), baina onberatasun kiratsa dario, eta hori ezin dut jasan, aizue, barkatuko didazue.<br />
<br />
The duke of Burgundy <span class="st">(Peter Strickland</span>). Ez nau asebete, nahiz eta teknikoki oso dotorea den.<br />
<br />
El porvenir (<span class="st">Mia Hansen-Løve</span>). Pedante samarra batzuetan, baina ona da El porvenir sotila, eta Huppert bikain dago protagonistaren rolean. <br />
<br />
La reconquista (Jonás Trueba). Oso ona. Pena oso oso sobran daukala azken zatia, nerabeena, horra artekoa bikaina baita.<br />
<br />
Something in blue (Donostiako zinemaldia 2016). Ona, bukaerarako luzetxo egiten den arren. Hiru lagun txinatarren noraeza sentimentalari buruzko filma, elkarrizketa fin eta absurdoekin, eta Woody Allenek erabiliko lukeen musika ederrarekin.<br />
<br />
Porto (Donostiako zinemaldia 2016): nahi baina ezin. Kontaera, elkarrizketak eta sakontasunean orijinala izan nahi, baina ezinean geratzen da Porto, nahiz eta baduen une eta kontu onik.<br />
<br />
Vivir y otras ficciones (Jo Sol) (Donostiako zinemaldia 2016): "El taxista ful"ekin harritu gintuen
zuzendariak ez digu hutsik egin orain ere, eta gorputzen iraultza motore
gisa hartuta, libre bizitzeari buruzko aldarri eder eta zintzo bat egin
du, dokumental formatuan. Ikustekoa!<br />
<br />
Ahora sí, antes no (Hong Sang-soo). Bai baina ez. Planteamendu original samarra, aktore nagusia bikain, elkarrizketa batzuk onak, eta sotilki aldatzen diren gauzak zenbat alda dazaketen istorioa... Baina bukaeran, zer eta, mezu potoloa izenburuarekin! Horixe soilik behar genuen!<br />
<br />
Langosta (Y. Lanthimos). Bikaina!! (2015koa)<br />
<br />
Anomalisa (<span class="st">Charlie Kaufman and Duke Johnson). Ona</span><br />
<br />
<span class="st"> </span> Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-65834451700803202952016-01-23T18:04:00.004+01:002017-03-28T21:53:12.861+02:002015eko film onenakKontuan harturik hauek direla nik ikusi ditudan aurtengo pelikulak (<a href="http://bertolarrieta.blogspot.com/2015/01/2015eko-pelikulak-inbentarioa.html" target="_blank">2015eko pelikulen inbentarioa</a>), eta dezente geratu zaizkidala aldean, nire iritziz honakoak dira onenak, eta nire ustez galdu ezin ditzakezunak:<br />
<br />
1) Langosta (Y. Lanthimos)<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw4GkR79znE3lIKJH6S8l5io2Xlvi5PrlWE4sl5tC7lYokT4KYm1I4AZJ0ZIpWZBRajNNYq8loQAzRoetQH_nS_OOmgn46Jrw414Qqy3ZgQhiIOJLYwG5zO_qD6tr9yJmlLsXnDKvLxE4/s1600/langosta.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw4GkR79znE3lIKJH6S8l5io2Xlvi5PrlWE4sl5tC7lYokT4KYm1I4AZJ0ZIpWZBRajNNYq8loQAzRoetQH_nS_OOmgn46Jrw414Qqy3ZgQhiIOJLYwG5zO_qD6tr9yJmlLsXnDKvLxE4/s1600/langosta.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
2) Victoria (<span class="st">Sebastian Schipper)</span><br />
<br />
2) Heart of a dog (Laurie Anderson)<br />
<br />
3) Ex-machina (Alex Garland)<br />
<br />
4) Leviathan (<span class="st">Andrei Zvyagintsev)</span><br />
<br />
<br />Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-47388905974231262942015-12-14T15:01:00.001+01:002015-12-14T15:04:11.909+01:00Agurraren lezioaGauzak gehiegi luzatzeak ez duela onik egiten, horixe dio Calamarok bere <i>Crímenes perfectos</i>
abesti eder bezain ezagunean, eta nire gisakoei, edozertan konstantziaz
jarduteko arazoak ditugunoi, gure arreta osoa kontu bakar bati
eskaintzea hain nekeza zaigunoi, aterpe ezin hobea eskaintzen digu
kantari argentinarraren baieztapenak, eta, hori gutxi balitz, helduleku
bat ematen digu —gure bizimodu txoroa eraikitzeko lehenengo harria—,
egunero bizitza berri bat bizi nahiko genukeen inuzenteoi, zerotik behin
eta berriz hastearen edertasuna miresten dugun tenteloi. Besterik da
zenbatetan egiten diogun jaramon Calamaro gizajoari, zenbatetan
ausartzen garen hau edo hori gehiegi luzatu dela onartzen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Vxtis3XaHRI/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Vxtis3XaHRI?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
Konstantziak konstantzia, hogei artikulu baino gehiago idatzita, eta
gehiegi luzatzen ez ote nintzen ari iritzita, agur esango diot azkenean,
Urola Kostako Hitza-k duela bi urte pasa eman zidan plaza honi
(eskerrik asko, Leire!, plazer handia izan da). Eta, urtearen azken
egunekin batera, adio esango diot, baita ere, hamabost urte baino
gehiagotan EHUn izan dudan irakasle-ikerlari postuari: gero arte,
gutxienez, biei ala biei.<br />
<br />
Pailazoarena sarrixeago ez egin izanaren damuarekin eta tristura
urdin antzeko batekin esango diet adio ikasleei; ikasiko ahal zuten
nirekin bizitzaz, informatikaz ikasi dutena baino gehixeago! Penaz
agurtuko ditut unibertsitateko lankideak eta IXA taldeko lagunak ere,
badakidan arren hortxe egongo direla bisita egitera joan nahi dudan
bakoitzean. Ederki kantatu zuen Ruperrek despedidaren mikatzaz: «<i>agurraren lezio hori ikasteko</i> /<i> ahazten jakin behar</i>. / <i>Lezio hori ez dago ikasterik</i> / (hala esaten dizuet nik). / <i>Nork du ahazten ikasiko?</i> / <i>Bagoi gehiegizko trena</i> / <i>gauean barrena</i>».<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/7unjvfJ7cRM/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/7unjvfJ7cRM?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
Leiho honetan idatzita utzi nuen istorioak kontatzearena dela munduko
ofiziorik ederrena, aita izatearenarekin batera, eta zeregin horietara
bideratu nahiko nituzke indarrak datorren urtetik aurrera. Agian, horiek
direlako egunero-egunero bizitza berri bat bizi ahal izateko biderik
erosoenak, behin eta berriz zerotik hasteko modu ez-suntsitzaile
bakarrak. Edo, akaso, bizitza den erabilpen-argibiderik gabeko
tramankulu zentzugabe (eta eder) honi ahalik eta zuku gehien ateratzeko.
Edo, beharbada, hain zaila den agurraren lezioa behingoagatik ikasteko,
orri zurietan betirako idatzita utziz, betirako ahaztu nahiko nukeen
horixe bera.<br />
<br />
Laster arte!<br />
<span style="font-size: x-small;"> Urola-Kostako Hitzan argitaratua, 2015/12/10 </span>Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-81113145208418159592015-11-30T15:21:00.002+01:002015-11-30T15:21:14.746+01:00Arbelaren lezioaIa nahi gabe, esperimentu interesgarri bat atera zitzaidan lehengoan,
ikasgelan. 19-20 urte inguruko 30 bat ikasle dauzkat, zein baino zein
zintzoagoak, ondo kieto eta isilik egoten direnak bakoitza bere aulkian.
Ariketak egiten ari ginen, eta hamaika aldiz esan diedan arren
ateratzeko lasai arbelera, ariketa gaizki egiten badute ez dela ezer
gertatzen, are, hobe dela, baten akatsak zuzenduz guztiok ikasten
dugula, alferrik izaten da normalean nire ahalegina, eta ipurdiek
aulkian epel segitzen dute, bertan goxo.
Ikaragarria da porrotari diogun beldurra, gauzak gaizki egiteari,
jendaurrean lotsagarri geratzeari (xakearekin egitera doazen gisan,
antzerkia ere derrigor landu beharko litzateke eskoletan, halako arazoak
saihesteko, baina beste upel bateko ardoa da hori).<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOpXKLf00YxgNxGtB0x7_f_EkP70cuupIn8AFLXIYgaqgP32vGwBtqQLjZ7Ugdsflm2c4ZwQ8cQ57aVzfoxjQiQeFPzGndB5vF7oMESWYQa7dyAQx8QtQxQLBP_K5_qR52yNrcCXJN9T4/s1600/arbela.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOpXKLf00YxgNxGtB0x7_f_EkP70cuupIn8AFLXIYgaqgP32vGwBtqQLjZ7Ugdsflm2c4ZwQ8cQ57aVzfoxjQiQeFPzGndB5vF7oMESWYQa7dyAQx8QtQxQLBP_K5_qR52yNrcCXJN9T4/s200/arbela.jpg" width="200" /></a>Ariketa ebaztera boluntariorik ateratzen ez zela ikusita, lotsa
galtzen hasteko (bestelako argibiderik eman gabe) banan-banan arbelera
aterarazi nituen, gutxien-gutxienez beren izena idaz zezaten. Esaneko,
guztiek bete zuten nire agindua batere kexarik gabe, eta arbel osoa
eurentzat garbi asko zuten arren, errenkada eta zutabe zuzenetan idatzi
zituzten euren izenak, marrarik izan gabe ere 6 bider 5eko taula ia
perfektu bat osatuz. Inor ez zen gai izan, bere aurreko ikasleak
marraztutako disziplinari aurre egin eta taula irudikatu hartatik kanpo
ipintzeko bere izena. Baten bat ausartu zen ingurukoek baino
letra-tamaina nabarmen handiagoa erabiltzera, besteren batek ezizena
jarri zuen (kasu, ez aurretik niri baimena eskatu gabe!), baina hortik
kanpo, matxinada gutxi; uniformetasun ia beldurgarriarekin jardun zuten
guzti-guztiek gainontzean.<br />
<br />
Beldurra ematen digu taldetik kanpo sentitze hutsak, ez gara arauak
haustera ausartzen, meneko gara egin beharrekoa justua den ala ez geure
buruari galdetu ere egin gabe, zintzoak gara zintzotasuna zer den
zalantzan jartzera iritsi gabe.<br />
<br />
Aurki denbora luzean klaseak emateari utziko diodalako ausartu naiz
agian halakoak egiten aurtengoan, ikasgelara akaso sekula bueltatuko ez
denaren askatasunak —beldur ezak— bultzatuta seguru asko. Eta damu naiz
lehenago horrelakoak gehiago egin ez izanaz, ni ere zintzo —zintzoegi—
eta zuzen —zuzenegi— aritu izanaz, sentitzen dudalako ni izan naizela,
hezkuntza sistemaren aurreko guztiei batuta, ikasle hauei arbelean lerro
eta zutabe ikusezin baina ondo mugatuak jarri dizkien azken katebegia.<br />
<br />
Bi eskuak altxatzeko agindu nien. «Zorionekoak gu! Inork ez dio
alerjiarik klarionari!», egiaztatu nuen, eta boluntarioak eskatu nituen
arbelean ariketa ebazteko.<br />
Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-26384336960909322162015-10-15T15:40:00.000+02:002015-11-10T16:24:52.440+01:00‘Euskaldun’ eta ‘gaizto’ esaldi berean<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr8xmiYQB6GEp4qD3bSLGDN7MXZNU1Mt3JvqM9CmgaAhk0HYWnDt5JMiesig0sjsNhXxTNp3Y2IC6bVBG-Ms2Q7mIidW-yAlaBzAN1NWRve-PBfS6sTluYucL5nEFBGUb07TrlkyxxlKM/s1600/mirande.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr8xmiYQB6GEp4qD3bSLGDN7MXZNU1Mt3JvqM9CmgaAhk0HYWnDt5JMiesig0sjsNhXxTNp3Y2IC6bVBG-Ms2Q7mIidW-yAlaBzAN1NWRve-PBfS6sTluYucL5nEFBGUb07TrlkyxxlKM/s200/mirande.jpg" width="148" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jon Mirande</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
Imanol Epeldek rapera ekarritako <i>Euskaldun zintzoen balada</i> indartsuak hartara bultzatuta, Miranderen poesia eta bere nobela motz ezaguna (<i>Haur besoetakoa</i>)
irakurri ditut pasa den udan, <i>Haur besoetakoa</i> nobelan,
berriz, pederastiako harreman baten kontakizun garratza ematen zaigu,
literarioki nire ustez bikaina lehen erdian, esajeratuegia amaieran.
Jakina da: antzeko gaia zerabilen Nabokovek bere <i>Lolita</i> jada
klasikoan (eta arazo berbera dauka: hasiera bikainaren ondoren, bukaera
esajeratuegia da, eta euskaldunarenak ez daukan beste bat: orri mordo
bat sobran).<br />
institutu garaiko irakurketa behartu eta
alferrikakoari mendeku hartuta. Kasu, euskal klasikoetan orain arte
topatu gabe nituenak aurkitu ditut (aipatutako klasikoen nire ezagutza
ez izanik batere exhaustiboa, dena esan behar bada). Harritu nau bere
poesia lizunaren gordinak, kontuan harturik 1950. urtearen bueltan
idatzita daudela, eta nola dabilen baten eta bestearen kontra jori,
bururik utzi gabe inoren lepo gainean; <br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Biak ala biak urte beretsuan idatziak, ez zuten ordea elkarren
aditzerik izan bakoitzak bere nobela idazteko tenorean. Nabokovek
idazleen olinpoa eskuratu zuen, Mirandek etsaiak soilik han-hemen. Ez,
agian, nobelarengatik (nobelarengatik ere bai), baizik eta bere iritzi
xenofoboengatik eta nazismoaren alde erakutsi zuen jarreragatik,
horrenbeste ezen kolaboratzaile pasibotzat joa izan baita. «Faxista eta
antisemita, ez kristau, ez sozialista, tabu guztiak, baita sexuala ere,
hautsi nahi zituena, garaiko euskal munduan tokirik aurkitu ezinik ibili
zen», idatzi zuten Koldo Izagirrek eta X. Mendiguren Elizegik. Eta nik
dudan inpresioa da, euskal munduan bakarrik ez, mundu osoan oro har
tokia aurkitu ezinik ibili zela, harik eta bere buruaz beste egin zuen
arte 1972. urtean. Hara, zer idatzi zuen 1961eko gutun batean:
«Dakhusazun bezala, perilean nago Euskalherriko demokratek urde
faxistatzat atxikiko nautela, latin herrietako faxistek urde
demokratatzat atxikiko nautelarik… eta funtsean ez naiz ez bata ez
bertzea, europar razista baizik».<br />
<br />
Nietzche-ren oihartzunak omen ditu Miranderen jarioak; Bukowskiren
nihilismoa eta probokazioa etorri zaizkit niri gogora, bere zenbait
testu eta iritzi irakurtzean. Edozelan ere, ezin naiz ados egon Itxaro
Bordarekin, zera dioenean: zuzena dela idazle faxistak eta naziak ez
oroitzea, Frantzian Celine-rekin egiten duten eran (<i>Hegats</i>,
50). Gaitza da berriz gogoratu beharra, baina obra literarioki ona bada,
zergatik galdu ahanzturan? Ez al gara gai, bada, obra baten
literaturtasuna goretsi eta era berean egileak —edo are, liburuak berak—
izan ditzakeen iritzi kondenagarriak mespretxatzeko? Pentsa zenbat
debaldeko eztabaida izango genituzkeen Sarrionaindiaren kontura esate
baterako… Agudo etorriko bailitzaizkiguke aldekoak eta kontrakoak,
ahazturaren marra lodia non jarri behar den argudiatuz.<br />
<br />
Obrarekin miretsita idazlea goresteko dugun joera zentzugabe baina
orokorrak kezkatuta idatziko zituen seguruenik Itxaro Bordak hitzok,
baina arazoaren muinera heltzea soilik saihesten da horrela, hain erraza
izanik ekuazioaren ebazpena: ez jainkotu idazleak, jainkoarren!<br />
<br />
Kontuan hartzeko obra idazteaz gain, gutxien-gutxienez ondo aztertzea merezi duen autorea da Mirande, nahiz eta —bai— gutunak <i>Heil Hitler!</i> ala<i> Juduak hil!</i>
idatziz bukatzen zituen. Euskaldun zintzoek, ordea, ez dute ezer jakin
nahi euskaldun gaiztoez, direnik ere! Alabaina, ez litzateke ideia
txarra, San Telmo museoak adibidez (hain ideia kontrajarriak zituen
Passolinirekin ondo dotore egin duen eran, eta haren kontrapuntu gisa
esaterako), Miranderen obrako eta bizitzako kontuak jendaurrean paratuko
balitu, eta bide batez argitara eman Txomin Peillenek idazle zuberotar
Pariskoari buruz —diotenez— sekretupean gordeta dituen hainbat izkribu.
Baina, noski, hainbeste etsai izan zituen idazle (euskaldun!) gaizto
batentzat, gehiegitxo eskatzea izango da, ezta?Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-79131810194017782092015-09-22T12:23:00.001+02:002015-09-22T12:23:20.749+02:00Ruta Bolaño<style type="text/css">P { margin-bottom: 0.21cm; }A:link { }</style>
<br />
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
RUTA BOLAÑO</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9bw1_3dSVh1OZjmp9Xx0U2XdylmaIEl4X256PGzXPh9HXMa5kfIIypeCX4STlIs7trP9FXbvIG_1mYKDjKbV3If-GT5BD5NtCtmWqdGVs57nrT-RKcyc8MaPaW0whUJXOJBglTGSd3Ho/s1600/bertol-ta-bola%25C3%25B1o.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9bw1_3dSVh1OZjmp9Xx0U2XdylmaIEl4X256PGzXPh9HXMa5kfIIypeCX4STlIs7trP9FXbvIG_1mYKDjKbV3If-GT5BD5NtCtmWqdGVs57nrT-RKcyc8MaPaW0whUJXOJBglTGSd3Ho/s200/bertol-ta-bola%25C3%25B1o.png" width="200" /></a>"Ruta Bolaño"
delakoari segika topatu nuen hain ezkutuan zegoen jatetxe txiki eta
apaina, kale ziztrin eta estu hartan, hain estua, non mahaien lerro
bakar bat soilik kabitzen baitzen, pasatzeko lekua ere justua utzita.
Baina itzala kategorikoa zuen, etxeek egindakoa, lodi-lodia, ez toldo
edo sonbrillek sortutako artifizial eta mehar hori (eskertzekoa
izaten da halako babesa, batez ere abuztuan, eta batez ere Blanesen
gisako herri mediterranear batean bazaude), eta hara eraman nituen
bikotea eta semea, goiz osoa idazle txiletarraren peskizan jardun
ondoren.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Probetxuzko zerbait egin
duzu, behintzat -esan zidan emazteak, leku hartan <span id="goog_1180427836"></span><span id="goog_1180427837"></span>planto egin
genuenean. Gustatu zitzaion, antza, eta eskerrak, zeren, lau ordu
luze semea berarekin hondartzan utzi ondoren, nola edo hala ordaindu
beharko nuen nire bohemiotasun gutxi-asko antzeztu haren prezioa.</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Garagardotxo bat eskatu
genuen bazkari zain, ederki geunden gure paradisu estuan: semea
jolasean bere hegazkintxoarekin, bikote gazte bat soilik atzeko
mahaian xuxurla lasaian, eta munduko zerbitzaririk jatorrena <span style="font-family: Ubuntu;">—</span>ez
da ironia<span style="font-family: Ubuntu;">—</span> gure kapritxoen menera.
Zorteko ginen.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Kontatu nizkion emazteari
goizeko abenturak, nola egona nintzen, kazetari trazak eginez,
Bolañok egunkaria erosten zuen paper-dendan, liburuak eskuratzen
zituen liburu-dendan, gibeleko gaixotasun hark zulora eraman zuen
arte botikak erosten zituen farmazian, estudioa izan zuen Loro
kalean, han hor eta hemen, "Los detectives salvajes" edo
"2666" liburuen egilea zen idazle txiletar mirestuaren
pistari jarraika, haren berri bati eta besteari galdetuz artikulu bat
egin beharraren aitzakia merkean, idazlearen nortasuneko edo
bizitzako edozein xehetasun txiki <span style="font-family: Ubuntu;">—</span>anekdota
txoro<span style="font-family: Ubuntu;">—</span> lortuko nuen esperantzari
atxikita.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Ez nuen gauza handirik
erdietsi, baina gutxien espero duzunean gertatzen dira mirariak.
Komunetik bueltan jabetu nintzen egun hark ekarriko zidan sorpresaz:</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Lautaro da -murmurikatu
nion emazteari, "ruta Bolaño" delakoaren eskuorriaren
azalean agertzen zen idazle txiletarraren aurpegia erakutsiz eta
buruko mugimendu nimiño batekin atzeko mahaia seinalatuz. -
Bolañoren semea!
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Nor?</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Roberto Bolañok bazeukala
seme bat eta Lautaro (bai, Lautaro!!!) izena zuela azaldu behar izan
nion. Gero jakin dut espainiarren aurka gerran jardundako buruzagi
Maputxe baten izena dela.</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Bai zera! -hasi zen
barrez.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Baietz ba! Ziur nago!
Begiratu ondo! Aitaren iguala da eta!
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Disimulu handirik gabeko
begiratua eman zion:</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Badu tankera bat...</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Ikusten!</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Baina...
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Seguru nago!</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Argudioak eman nizkion, nire
ustea baieztatzeko: batetik, argazkiko Bolaño eta atzean geneukan
gaztea, 20 urtek pertsona zenbat maizten duten kontuan izanda,
berdin-berdinak ziren; bestetik, Bolañoren semeak adin hori izango
zuen gutxi gorabehera; eta hori gutxi balitz, bere haurtzaroan eta
nerabezaroan bezala, Blanesen bizitzea zen probableena.</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Bera zen, ziur nengoen, eta
ezin nuen besoak antxumatuta geratu. Beharrik, egun horietan Simone
de Beauvoir irakurtzen ari nintzen, eta oso presente neukan <span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">"Les
Mandarins"</span></span> liburuko pertsonaia batek esaten zuena,
alegia, koldarkeria hutsagatik egin gabe geratzen diren ekintza
horiek edo esan gabe geratzen diren hitz horiek osatzen dutela
faltarik larriena; "pecado por omisión" zioen liburuaren
gaztelaniazko itzulpenak.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Galdetu egingo diozu?
-igarri zuen emazteak, nire burutaziotan galduta nenbilela ikusirik.</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Irribarre urduri bat itzuri
zitzaidan ezpain artetik. - Ba itxaron ni komunera joan arte! -esan
zidan, baina ustezko Bolañoren semea zenaren bikotea izan zen
altxatu zena, mutil gaztea mahaian bakarrik utzita.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Huraxe zen momentua. Orduan
edo inoiz ez. Aulkia atzeratu, eta emaztearen irribarre urduria
lagun, zutik jarrita, atzeko mahaira zuzendu nintzen:</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Barkatu atrebentzia, baina
zu ez zara, ba, Roberto Bolaño idazlearen semea izango? -galdetu
nion, zart, beisboleko makilarekin pilota nola.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Nor?</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Roberto Bolaño.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- A! Ez, ez... Ez dut
ezagutzen -erantzun zidan.
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
- Barkatu, e. Blanesen bizi
izandu zen, eta izugarrizko antza hartu dizut...</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
Azalpen alferrikakoetan
galdu nintzen, nire mahaira bueltatu aurretik. Auzolotsa baino
areago, katxondeoa zeukan emazteak, baina zer egingo zaio, halakoak
dira bohemiotasun merkearen ordainak...</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
"Adiós" esanda
alde egin zuen bikote gazteak, barre txikiak tarteko. Artean, apur
bat lotsatuta nengoen munduko zerbitzari jatorrena bueltatu zenean,
baina agudo joan zitzaizkidan kezkak. Izan ere, zerbitzariak
postrerako "deabruaren bizkotxo" (sic) ezin ukatuzkoa
eskaintzen zigularik, argi izpi batek supituan nire buruhezurraren
baitako ibilbidea egin eta agerkunde mistiko baten legez ikusi nuen
ikusi, eta ulertu nuen ulertu, Lautaro demonio hura, Lautaro Bolaño
malapartatu hura, ez zela gezurti nazkagarri bat besterik.
Madarikatua!
</div>
<div lang="zxx" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-55279099745139250402015-07-31T12:40:00.003+02:002017-03-28T21:54:57.277+02:00Nadja<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA4sMxUybks3YmmXcfs8ZMb_5o5DWqpoNwIClnKJtCswG4ZAmXJP57wGHU41jd9v6PJ7ZGsJrlS4eJujMX70vqvmjZqfMtesDSd0FI4wc40wd7WIEndBnaTzltYF3iS5MCVC5k3mw8ofc/s1600/nadja.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA4sMxUybks3YmmXcfs8ZMb_5o5DWqpoNwIClnKJtCswG4ZAmXJP57wGHU41jd9v6PJ7ZGsJrlS4eJujMX70vqvmjZqfMtesDSd0FI4wc40wd7WIEndBnaTzltYF3iS5MCVC5k3mw8ofc/s1600/nadja.jpg" /></a>Emakume bat eta liburu bat burutik kendu ezinda nabil egunotan: Nadja da bien izena.<br />
<br />
Nobelatxoaren
une batean, izen bereko protagonistak idazlearen etxera deitzen du, eta
idazlea ez dagoenez, enkargua hartu nahi dio telefonoz bestaldean
daukanak. Non harrapa zaitzake?, galdetzen dio. Ni ez naute harrapatzen,
erantzuten dio Nadjak.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Arrazoiaren munduan bizi gara, zentzuarenean,
zentzumenen kaltetan. Konturik txikienak ebazteko ere, arrazoiz jokatzea
erabakitzen dugu, tentuz egiten dugu gure ekintza ñimiñoenaren
hautaketa, tarterik egin gabe bat-batekotasunari, berezkotasunari,
naturaltasunari, zer esanik ez zoriari. Etxetik atera aurretik, hartu
aterkia eta mugikorra. Ez jo kalera, ez baduzu helburu jakinik. Ez hitz
egin ezezagunekin. Ez maitatu, behar baino gehiago.<br />
<br />
Kontrako
eredua erakusten digu André Bretonen Nadjak. Arrazoiari muzin eginez,
dado bat airean bota eta horren araberako jolas bat balitz bezala bizi
du mundua emakume honek, intuizioaren menera daramatza bere urratsak
handik eta hemendik, oroimenik ez balu legez erlazionatzen da
ingurukoekin. <br />
<br />
Surrealismoaren gailurretako baten gisa hartua da
aspaldidanik Bretonen liburutxoa, baina hori baino askoz gehiago da:
bizitzeko modu bat deskribatzen da bertan, eta ez edozein, baizik eta,
Bretonen iritziz, benetako askatasunera eramaten duena. Askoz
erakargarriagoak dira ustekabean jazotzen zaizkizun gertaerak, arrazoiz
eta tentuz pentsatutako ekintzek garamatzatenak baino, dio Bretonek.<br />
<br />
Nadja
da emakume honen izena, ez bere gurasoek ipinitakoa, berak bere
buruarentzat aukeratutakoa baizik, «errusieraz, esperantza hitzaren
hasiera delako, eta hasiera soilik delako, hain zuzen». Nadja da
askatasunaren izena.<br />
<br />
Egidazu mesede, irakurle, eta esadazu:
hartuko al duzu izen hori zuretzat, udako egun txoro hauetakoren batean
bada ere? Esadazu egia, irakurle: ausartuko al zara?<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">Urola Kostako Hitzan argitaratua (2015/07/30)</span></div>
Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-1190249755522576532015-07-07T16:21:00.000+02:002015-07-08T17:23:12.233+02:00Fluorraren garaiak<div style="margin-bottom: 0cm;">
Beste askoren moduan, oporretarako
zenbat egun geratzen ziren kontatzen zuen horietakoa nintzen ni ere
13-14 urteren bueltan. Beste askok ez bezala, ordea, sufrikario hura
esplizituago bihurtzen nuen, mahai gainean arkatzez idazten
nituelarik aste santua igaro ondorenetik udako opor desiratu haietara
arte falta ziren egunak (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 .......133, 134, 135),
eta banan-banan ezabatzen, goizero-goizero, zenbaki bat (egunero
bakar bat), udarako falta zirenen ilara luzea apur bat murriztuz,
hareazko erloju krudel bihurturik nire mahaiko txoko hura. Denboraren
iragaitearen eszenaratze hark, zenbakien ilara luze hark, astunago
bihurtzen zuen itxaronaldia, zalantzarik gabe, baina baita ederrago
bilakatu ere oporrak hartzen genitueneko une majiko hura. Azken
astean, bost zenbakiz soilik betea nire mahaiaren goiko txokoa,
ilargira doan kohetearen atzerako kontaketa nola, hala egiten nuen
nik ere egunen ezabaketa, eta ezin duzue irudikatu 5 zenbakia, 4a,
3a, 2a, eta azkenik 1a ezabatzean hartzen nuen plazer ikaragarria.
Ben Johnsonek, aitzitik, 100 metroak inork baino azkarrago egin
zituen urteak ziren, dopina nabarmen azaleratu zen lehen aldia, Carl
Lewisen mesedetan. Sergei Bubka 6 metroko jauzia egitera iritsi zen
eta Reala berriz ere klub aberatsenen pare jarduten. Sabrinarekin
amesten genuen orduko gau lizunetan.
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Fluorraren garaiak ziren. Igerilekutik
ekarria zirudien likido hark gure ahoko labadoran jiraka zirauen
bitartean, Koldo etortzen zitzaigun ipuin bat kontatzera. Ipuin
txikiak ziren, inprobisatuak akaso, baina gozatu egiten genuen
irakasle bat pailazoarena egiten ikusten. Kutxa handi baten barruan,
beste kutxa bat, eta barruan beste bat, eta barruan beste bat, eta
barruan beste bat eta azkenengoan galtzontziloak topatu zituen
harena, bere tontoan, ez zait sekula ahaztu. Erlijiora joan ordez,
etikara joaten ziren lau-bost umeak, artean arraroak ziren garai
haietan. “Aviso de bomba” zela eta, haur guztiak ikastolatik
ateratzen gintuzten batzuetan. Ikaratuta, etxeraino joan nintzen
behin, gelara bueltatzeari uko eginda (ikastola osoa ondo arakatzeko
denbora nahikoa izan ez zutelakoan). Hamarkada hasierako beldurrak,
ezer ez gertatzearen ondorioz, errutina dibertigarri bihurtu ziren
hamarkada bukaerarako (edo gu gixondu ginen), horrenbeste ezen
klase-orduren bat galtzeko egiten ziren bromazko deiak ugaldu egin
baitziren. Bertsoen lilura ere ezagutu genuen urteotan, eta
Amurizaren “Aita izena kanta beharra” hezurretan ondo itsatsita
daramat ordudanik, Agurtzane andereñoaren magalaren goxotasuna
bezainbeste.
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
1975. urte esanguratsuan jaio ginenok
Francoren heriotzak eta diktaduraren amaierak ekarri zuen gutxi
gorabeherako “lasaitasunaren” lehenengotariko umeak izan ginela
esatea ez da gehitxo esatea. Salbuespenak salbuespen, bizimodu
normal-normala egiten genuen, etxean bezala jarduten ginen ikastolan,
eguneroko xextra txiki eta arruntekin noski, baina euskara hutsean
ikastearen normaltasun barean: 1965. urtean amesten zena lortua zen
azkenik! Horixe bakarrik, baina hori guztia izan zen 80. hamarkada
hartan Zarauzko Salbatore Mitxelena ikastolak erdietsi zuena:
bizikleta aldapa behera jartzea. Gaur egun, kasik latzagoa da
erronka, pedalei eragiten ikastearen garrantzia apur bat baztertu,
eta bizikletarekin hegan egiten erakutsi behar baitzaie haurrei, eta
horretarako bide bakarra dago: ikasleen alboan jarri eta beraiekin
hegan egitea. Agian, horrela, ez da mahaiko goiko txokoan oporrak
iristeko falta diren egunak idatziko dituen ume inozorik izango. Edo
agian bai. Zeren, denok dakigun moduan (guztiok izan baikara ikasle),
eskola guztiek daukaten gauzarik onena horixe da: oporrak, adiskidea,
oporrak. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">Salbatore Mitxelena ikastolaren 50. urteurrenaren harira idatzitako testua, 1975. urtean jaiotakoen izenean</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"> (artikulu honen bertsio laburtua Urola Kostako Hitzan argitaratu zen, 2015/06/20an). </span></div>
Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-88322486626664200242015-05-18T10:02:00.000+02:002015-05-18T10:05:07.332+02:00¡Pasa algo!1988. urtean, Alvaro Bermejok euskarazko Donostia Hiria saria irabazi zuen gaztelaniaz idatzitako eta a posteriori beste norbaitek euskarara (berak ez baitaki) itzulitako ipuin batekin. Gutun-azalak ireki eta ipuinaren egilea nor zen ikusi zutenean, antolakuntzako kideek ezin izan zioten saria kendu —edo ez zuten horretarako ausardiarik bildu—, oinarrietan ez zetorrelako propio adierazia lanek jatorriz euskaraz idatzitakoak izan behar zutela. Gaztelaniazko ipuin onenaren saria jatorriz ingelesez idatzi ondoren espainierara itzulitako lan batek irabazi izan balu, ez litzateke zailegia baldintzazko esaldi honek izango lukeen amaiera asmatzea. Kontua da oinarrietako hutsune huraxe ondo baino hobeto baliatu zuela Alvaro azeri zaharrak batere mesprezagarria ez zen saria eskuratzeko, ez ordea bere patrika zulatuak —gizajoa!— betetzeko arrazoi sinple eta etikoki zalantzagarriarengatik, bai zera!, baizik eta salatzeko gaztelaniazkoaren gisako literatura oparo eta mundutarra eta euskaldunen mundu txiki eta itxiko literatura ez zirela parekagarriak, ezin direla inolaz ere diru-sari berdinarekin aitortu. Ba omen zen garaia gaztelaniazko jarduna zuten idazle txit azpiratuak lohiaren barrenetik kanpora zeruratzeko. Irabazi ondoren, salaketa argi eta ozen hel zedin heldu beharreko leku guztietara, pentsatuko duzue, fededun zintzook, uko egin ziola sariari, baina, alafede, kontrakoa egin zuen. <br />
<a name='more'></a><br />
Sumindu egin nintzen zinez, urte batzuk geroago, istorio honen berri izan nuenean, hizkuntza bakoitzaren hiztun —eta idazle— kopuru konparaezina aintzat hartu gabe eta bisionarioek duten ziurtasunarekin, euskara eta bere literatura gutxiestea baino ez baitzuen helburu Vermejorrek nire ustez (eta bide batez sos batzuk poltsikoratzea, dena esan behar bada). Nire minaren altzoan lo-zomorro geratu beharrean, ¡ACCIÓN MUTANTE!, ekintzetara pasatzea deliberatu nuen behingoz. <br />
<br />
Ipuin bat idatzi, euskara hutsean, eta gero, nik neuk itzuli nuen gaztelaniara, eta Donostia Hiria sariketara aurkeztu, zeinaren epaimahaian, ez duzue sinistuko!, Alvaro bera baitzegoen. Mendeku perfekturik bada, ur izoztuan egosten ari nintzen huraxe zen perfektuetan perfektuena. Beste zenbaitek sobran ez daukan dotoreziarekin, sariari uko eginez irudikatu nuen nire burua, irribarretsu, bizkarrez soilik sartzen diren labanen tankerako hortz zorrotzak erakusten nizkien bitartean prentsako argazkilariei, nire begiradak helburu bakar —harrapazak!—, adiskide on Alvaro. <br />
<br />
Ez nuen irabazi urte batzuk lehenago nork eta Roberto Bolaño orduan ezezagunak eraman zuen 500.000 pezeta inguruko sari miserable hura; ezin izan nion ipuin bikain bateko argumentua zeukakeen benetako istorio hari, tamalez, eskatzen zidan bukaera borobila —agian, borobilegia— eman. <br />
<br />
Baina gauza bat esango diat, Alvaro, hagoen lekuan hagoela: nahiago nikek hire ipuin saritu hura itzuli zuen euskaldun haretxek berak artikulu zirtzil hau irakurri, itzuli eta hiri bidaltzeko lana hartuko balu... Eta ez iezadak horrela begiratu, gero, e! Ez begiratzeko horrela esan diat!!! Zer! Zer nahi duk, e! ¡Pasa algo!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmAD0T8zopWCWFEu5jsBkMdDOqBwtzy43YqIbsPTsGxBapYfcI9zVyqRvyaVrRCDnsT-zHbzoaaV5dSIEHaCzG5j6jVPSA4I3o9PaQF3C0uIKddaWxiLhP65mB7WD6IG2frrDjZF22oAc/s1600/garitano.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmAD0T8zopWCWFEu5jsBkMdDOqBwtzy43YqIbsPTsGxBapYfcI9zVyqRvyaVrRCDnsT-zHbzoaaV5dSIEHaCzG5j6jVPSA4I3o9PaQF3C0uIKddaWxiLhP65mB7WD6IG2frrDjZF22oAc/s1600/garitano.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">Urola Kostako Hitzan argitaratua (2015/05/14)</span></div>
Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-75411467745443125612015-04-19T22:54:00.003+02:002015-04-19T22:57:40.506+02:00Tortillaren arrautzak (Aitatasunaren ajeak eta biajeak XVIII)<div style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh4C5-B4lSWfLXSAq3sFUCkftPgFfNiqSDltDORELHiqRwwiTbA97jSqviD6WmUtncJGRoZqOGPiY0ROOe4hVDH2q1PRxXBhVPfFntYhmOX0He91-QbNhuExFIHtqe2NyKrmp9BONofTA/s1600/vida.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh4C5-B4lSWfLXSAq3sFUCkftPgFfNiqSDltDORELHiqRwwiTbA97jSqviD6WmUtncJGRoZqOGPiY0ROOe4hVDH2q1PRxXBhVPfFntYhmOX0He91-QbNhuExFIHtqe2NyKrmp9BONofTA/s1600/vida.jpg" height="200" width="131" /></a>Puzzle baten moduan antolatuta dago
George Perecen <i>La vie mode d'emploi </i><span style="font-style: normal;">liburua
(“Bizitza eta erabilpen-argibideak”): hartu etxe oso bat, eraikin
oso bat, eta bertan bizi diren guzti-guztien bizitzak kontatzen ditu,
banan-banan eta pausoz pauso. Zehatzegia dirudien ekintza honek,
ordea, pixkanaka, puzzle eder bat osatzera garamatza. </span>
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<br /><div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
Atezainik dorpeena
nola, halaxe harrapatu nau ni ere, kontrako hankaren gainean, aste
honetarako artikulu hau egin beharraren gaztiguak (aste santuko
oporren ajeak, seguru asko), eta halakoetan, jakina da, segurua da
gola. Nire koadernoetako larrialdi-irteeretan hazka hasi naiz agudo,
sute-eskaileran gora edo behera egin zalantzan.
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br />
<a name='more'></a><br /></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
Eguraldiarekin
batera begien kolorea aldatzen zaion neskatila topatu dut, txikitako
oroitzapen zimelduak, poema mikatzegi edo gozoegiak (ez: zaurian
hatza sartzea bezala behar du poema batek).
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
Nire izatearen
piezak koaderno hauetan gordeta ditudala ohartu naiz, nahiz eta
fikzioa egiteko ideiak izan asko eta asko. Ez naiz oroitzen nola otu
zitzaidan idaztea hori adibidez, eguraldiarekin batera begien kolorea
aldatzen zaion neskatilarena, baina ziur naiz horretara iristeko izan
nuen arrazonamenduen, bihozkaden edo bulkaden segida naizen puzzle
iragankor hau osatzeko baliagarri litzatekeela. Idatzi ditudan poema
gutxi horiek garai beretsukoak izate hutsak ere osatzen du zati bat.
Gauza bakoitza idazteko hartu dudan patxadak edo presak (letraren
utzikerian edo txukuntasunean nabarmentzen denak), beste bat.
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
Semeak bota
dizkidanak topatu ditut han-hemen: “Aita, tortillak egiten erakutsi
behar didazu, zuek hiltzen zaretenerako”, edo Katalunia aldeko zeru
beltz eta izartsuaren erdian ilargi beteari begira izan genuen
elkarrizketa hura (lau urte egitear izango zen):
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
- Ederra ilargia, e! -esan nion nik. <br />
- Eta zer dira hor dauzkan bi mantxa horiek? <br />
- Begiak, igoal. <br />
- Eta ahoa? <br />
- Ez du izango... <br />
- Bai, aita! Zerua da ilargiaren ahoa!
<br />
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
Erabilpen-argibiderik
ez dakarren tramankulu zentzugabe bat besterik ez da bizitza. </div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><i>Urola Kostako Hitzan argitaratua (2015/04/16) </i></span></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-45090780277963686182015-03-02T20:33:00.000+01:002015-03-06T10:16:28.495+01:00Hegoak (aitatasunaren ajeak eta biajeak XVII) <style type="text/css">P { margin-bottom: 0.21cm; direction: ltr; color: rgb(0, 0, 0); }P.western { font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; }P.cjk { font-family: "SimSun"; font-size: 12pt; }P.ctl { font-family: "Mangal"; font-size: 12pt; }</style>
<br />
Batzuek ez dute argazkirik behar barruan dutena ikusteko. Haurdun geratu zen Olatz, eta ekografia egitera joaterako bazekien neska batez erdituko zela. <i>Zorionak! Mutila izango da!</i>, esan zion, ordea, ginekologoak. <br />
<a name='more'></a>Majo kosta zitzaion kontuari buelta ematea, ezin kanpotik inposatutakoari men egin, ezin muzin egin barruak agintzen zionari. Pozik egotera behartuta zegoela zirudien, gainera: <i>Aurrekoa neska, oraingoa mutila, bikotetxoa osatuko duzue!, ze ondo, ezta?</i>, esaten zion mundu guztiak. Alai jarri zioten izena, alaia izango zelako uste osoan. <br />
<br />
Kasik hitz egiten ikasi baino lehenagotik, soinekoak, eta soilik soinekoak, erabiltzen hasi zen Alai, ile luzea uzten gero, belarritakoak eskatzen berehala. <i>Ni neska bat naiz!</i>, esaten zuen ozen behin eta berriz. Zortea izan zuen, zortea izan du: gurasoek hasieratik errespetatu dizkiote nahiak. Horixe besterik ez baitute behar haur transexualek (eta gainontzeko guztiek): diren bezala errespetatzea. Erraza da esatea, sinplea da begiratu batera; konplikatuagoa da gauzatzea. <br />
<br />
Arrazoi zuen, bazekien zerbait bere amak, kanpoaldekoa erakusten baitigute argazkiek, barnealdekoa ekografiek, baina bakoitzak hondo-hondoan daukanaren fotoa egiten duen tresnarik ez baita sortu oraindik (eta ez ahal da sortuko!). <i>Zakila dauka</i>, esan beharko ligukete medikuek, zer diren, zer garen, ez baitaki inork norberak baino hobeto. Galdetzea ere ez da beharrezkoa; nahikoa da esaten digutena entzuten jarri eta aditzearekin. <br />
<br />
Duela gutxi, mendian pixa egiten ari zirela zera esan zion aitak Alairi: <i>zortea duzu!, pixa tente egin dezakeen neska bakarrenetakoa izango zara!</i> Eta esatearekin batera ia, ahoa okertu zuen aitak, damututa, ez ote zion alabari bide eman zomorro arraro baten gisara sentitzeko. <i>Gustatzen zait bakarra naizela pentsatzea</i>, erantzun zion alabak, ordea; itzela baita berezia eta arraroa izatearen artean dagoen aldea. <br />
<br />
Alaia da Alai, zakila daukan neska alai-alaia, eta ez du kaiolarik nahi. Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-55327667577285936922015-02-25T12:14:00.005+01:002016-01-23T21:26:12.201+01:002015ean irakurritako liburuak<u><b>El loro de Flaubert (Barnes)</b></u><br />
<u><b></b></u><br />
Erdia edo irakurri dut, oso gustura, ona dela iruditzen zait, baina kitto.<br />
<br />
<u><b>Zorion handiegia (A. Munro)</b></u><br />
<u><b><br /></b></u>
<u><b>Principito</b></u><br />
<u><b><br /></b></u>
<u><b>Los Mandarines (Simone De Beauvoir)</b></u><br />
<u><b></b></u><br />
Hasierako eta bukaerako tramoak, bikainak. Tartekoan, erdia-edo sobran. Luzeegia. <br />
<br />
<u><b>Poemak (J. Mirande)</b></u><br />
Oso ona.<br />
<br />
<u><b>Nadja (A. Breton)</b></u><br />
Ezinbestekoa.<br />
<br />
<u><b>Mala índole (J. Marias)</b></u><br />
Maríasi ezagutzen ez nion erregistro batean, umorearenean, eroso dabil idazlea, eta Coen anaien tonora gerturatuz istorio oso ona osatzen du, Elvis Presley-ren Acapulcoko itzultzaile espainiarra protagonistatzat hartuta.<br />
<br />
<u><b>Desgracia (J.M. Coetzee)</b></u><br />
Lehen zati gogoangarriarekin, liburuaren erdiko gertakizunek norabidez aldatzen dute erabat liburua, nire ustez melodramarako joerara eta moralinaren kiratsera gehiegitxo -arriskugarriki- hurbilduz, baina Coetzee-ren prosa lehorrak ondo agoantatzen du enbidoa, eta nobela bikain borobiltzen du. Guztiz gomendagarria. <u><b> </b><b> </b></u><br />
<br />
<u><b>Romain zen bere izena (J. Agirre)</b></u><br />
Oso ona iruditu zait Agirreren nobela. Sinesgarritasunari erabat uko eginez ere, nobela on askoak idatzi daitezkeela frogatu dit. Lehen 90 orriak benetan bikainak iruditu zaizkit, Vila-Matas eta Chandlerren bidegurutze arraro batean idatziak. Nobela bukatutakoan, 40 bat orri sobran dituela esango nuke, baina nobelaren baitan biltzen diren hainbat eta hainbat altxor txikirengatik soilik merezi du Agirreren nobelak. <u><b> </b></u><br />
<br />
<u><b>Memory Dump (M. Lasa)</b></u><br />
Euskal poesian aztarna handia utzi zuen liburu bakarreko poeta dugu Mikel Lasa. Bere "Poema-bilduma" hura argitaratu eta hainbat urtera, 1993. urtean hain zuzen, bere poema haiek guztiak berrargitaratu zituen Euskal Herriko Unibertsitateak, Lasaren beste hainbat testu-gogoetarekin batera. Horixe da esku artean izan dudan liburua. Hainbat poema denborak erasanda daudela esango nukeen arren, baditu batzuk benetan gogoangarriak iruditu zaizkidanak; berdin, bukaeran datozen testu-gogoeten artean ere.<br />
<br />
<u><b>Blitz (David Trueba)</b></u><br />
Ez nau asebete Truebaren nobelatxoak. Topiko eta txiste txar dezenterekin, errazkeriarako joera hartu diot, nahiz eta baduen une gogoangarririk ere. <br />
<br />
<b><u>Nadie encendía las lamparas (F. Hernández):</u> </b>Ipuin-liburu bikaina. Guztiz gomendagarria. Ahaztezinak dira "El balcón" edota "Menos Julia" gisako ipuin gogoangarriak. <b><br /></b><br />
<br />
<b><u>Intemperie (J. Carrasco):</u> </b>Oso ona iruditu zait liburua. Batez ere xaharra eta haurraren arteko hitz gutxiko harremana nola eraiki duen gustatu zait. Pena <span class="st">Cormac McCarthyren "The road" hura horrenbeste gogora ekartzea. </span><b><u> </u></b><br />
<br />
<b><u>Niveles de vida (J. Barnes):</u></b><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLUTIbC2_MlTnCB8GdwyXiQ72Xf4JdJdjsA2jG8xCCxXFClk9wKNVxbo1hNHqqS_BhsfVtmuYoXRITuWRYx9wStiHpommTtDbgYLi5qTlfP4xy_PobMhNBCbgtW0sYKlOMnhOI2EYUnn0/s1600/niveles-de-viad.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLUTIbC2_MlTnCB8GdwyXiQ72Xf4JdJdjsA2jG8xCCxXFClk9wKNVxbo1hNHqqS_BhsfVtmuYoXRITuWRYx9wStiHpommTtDbgYLi5qTlfP4xy_PobMhNBCbgtW0sYKlOMnhOI2EYUnn0/s1600/niveles-de-viad.jpeg" width="126" /></a>Hiru zatitan banatutako liburu ona da Barnesena. Lehenengo biak bikainak iruditu zaizkit. Globo aerostatikoen aitzakian, maitasunaz eta bizitzaz -heriotzaz- maisutasunez baitihardu Barnesek. Azken zatiak apenas dauka -itxuraz- zerikusirik aurreko biekin: Barnesek bere emaztearen heriotzak eragindako mina kontatzen du bertan, lehen pertsonan kontatu ere. Zati hau, pertsonalagoa izanagatik, eskasagoa iruditu zait. Literaturatik gutxi eta saiakeratik herren, aurreko bi zatien ondoan jartzeak ez dio mesede egiten liburuari. Irakurtzekoa, hala ere. Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-64508646057551520652015-02-02T11:54:00.001+01:002015-02-02T12:23:07.090+01:00Zarauzko eskubaloiaren nire alfabetoa<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMCdMgg6uaC0ngKNgu69d3albaYj-MN8Xf1klekaH41YXItzkcmAmbO8B8hh6tnOXahyphenhyphenNq1Sk6XCdbhiGwq_uiJhesWkmpXTJ8Zq5ToeeUcLXFiBAUI0zD5LkUBwuDarAq7zWQl-7VrGM/s1600/IMG_3230.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMCdMgg6uaC0ngKNgu69d3albaYj-MN8Xf1klekaH41YXItzkcmAmbO8B8hh6tnOXahyphenhyphenNq1Sk6XCdbhiGwq_uiJhesWkmpXTJ8Zq5ToeeUcLXFiBAUI0zD5LkUBwuDarAq7zWQl-7VrGM/s1600/IMG_3230.jpg" height="213" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Argazkia: sasoian.info</td></tr>
</tbody></table>
Zarauzko eskubaloiak 50 urte egiten zituela eta, ea hitzalditxo bat prestatuko nuen esan zidatenean, 1etik 50era doazen zenbaki bakoitzarekin gertaera edo anekdota edo Zarauzko eskubaloiaren ezaugarriren bat kontatzea bururatu zitzaidan lehendabizi, urteurrenaren omenaldi moduan. Desesperatuko zaizkik, esan nion nire buruari (eta pintxoak hoztuko). <br />
<br />
Alfabetoarena okurritu zitzaidan gero. Euskal alfabetoak 27 letra ditu, baina ñ-a kentzen badugu (ñoñoegia delako) eta y grekoarekin hasitako hitzak euskaraz 20 soilik direla kontuan harturik (tartean, yanki, yarda, yemen, yate, yoga, yucatan eta yuppie), pentsatu nuen, bi buelta eginez gero gelditzen ziren 25 letra horiekin (joan eta etorria, a-tik z-ra, eta z-tik a-ra, y grekotik ostutako yo-yoa erabiliz), orduan ere 50 izango zirela, eta modu honetan ere gorazarre egin niezaiokeela urteurren hain seinalatuari. Ez nion jendeari gehiegi sufriarazi nahi, ordea! <br />
<br />
Joan-etorria egin ordez, joatearekin bakarrik konformatuko gara. Bueltarako txartelik gabeko bidaia izango da gurea. Izan ere, bidaia zirraragarrienak halakoak dira, joanekoak soilik. Heriotza bezala, ezta? Ez baita berdina Siberiara joatea, bueltako txartelarekin edo gabe. Kubara bueltako txartelarekin edo gabe joatea berdina ez den modu berean.<br />
<br />
<a name='more'></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Bidaian hasi aurretik, ordea, ohar pare bat emango dizkizuet badaezpada. Eskubaloiari buruzkoa, oro har, baina Zarauzko eskubaloiari buruzkoa izango da, batez ere. Ez naiz aditua, eta leziorik emateko batere borondaterik gabe igo naiz pulpito honetara. Badakizue, niri, erantzunak ematea baino, galderak egitea gustatzen zaidala. <br />
<br />
Eta ez da alfabeto onena edo egokiena edo politena izango, baizik eta nirea. Esan nahi baita, nire ikuspegi pertsonal eta subjektibotik osatutako alfabeto bat izango dela, eta beraz partziala eta desorekatua, eta ez zurea izan zitekeen baino politagoa edo bereziagoa. Baina tira, niri eskatu didate hitzaldia egiteko, eta horretara noa. Lehen letrarekin hasi eta berehala konturatuko zarete zergatik diodan guztiz subektiboa eta partziala izango dela. <br />
<br />
<br />
A: ATEZAINAK. Esango dizuete erotuta daudela. Esango dizuete taldeko pertsona berezienak direla, estrabaganteak, ez bereziak, arraroak!, espezie urri batekoak, bakanak, haizearen norantzaren jarraitzaileak, ilargiaren menpeko sorginak. Ez da horrenbesterako izango! Begira zer topatu dudan wikipedian. Gaztelaniaz, dakizuen moduan, cancerbero deitzen zaie atezainei. Hitz honen jatorria antzinako Grezian dago: can cerbero, Hadesen txakurra omen zen, tradizio ohikoenean hiru burukoa, baina Hesiodoren arabera 50 buruko txakurra omen zen, eta buztanaren ordez, ojo!, sugea zeukana. Infernutik hildakoak ez irtetea eta bizirik zeudenak ez sartzea, horixe omen zen bere egitekoa... Arraro samarrak izango gara, baina hainbeste ez, e! <br />
<br />
B: BOLONDRESAK edo BOLUNTARIOAK: entrenatzaileak, delegatuak, direktibakoak, orain agian ez baina garai batean kotxea jartzen zuten gurasoak, mediku lanetan ibiltzen direnak... Talde handi hau ez litzateke posible hauen guztien lan eta eskuzabaltasunarengatik ez balitz. Bihoakie hemendik eskerrik beroenak. <br />
<br />
C: Caceres, Cadiz, Cuenca edo Casablanca izan zitezkeen, baina CLOWN-ak aukeratu ditut, badakizue, pailazo berezi horiek. Makina bat jende xelebre eta pertsonaje eman baititu eskubaloiaren familiak. Ez zait sekula ahaztu Patxi Agirrezabal entrenatzaile genuela, bidaiak egiten genituenean Espainia sakonera, restop triste eta hotzetan malabarrak ikasten nola jartzen gintuen. - Ze zirkotakoak zarete? -galdetu ziguten behin. <br />
- Ez ez, eskubaloi talde batekoak gara -erantzun zion taldeko graziosoak-, pailazoak soberan baditugu ere! <br />
<br />
D: DIRUA. Zarauzko eskubaloiak inoiz izan ez duelako. Boluntarioetatik hasi, euren lanagatik xentimorik kobratu ez dutenak, eta jokalarietaraino. Argi eta ozen, eta harro, esan behar da, afizionatuak izan direla zarauzko jokalariak, afizionatuak soldataz, baina profesionalak dedikazioan. Eliteko kirolariak lagundu behar al dira diruz, ala 500 pertsona urte guztian zehar kirola egiten mantentzen duen “deporte de base” delakoa? Eliteko kirolak ez al lituzke bere kabuz lortu beharko diru-sarrerak? <br />
<br />
E: ESKUBALOIA. Zarautzen ez, baina Zarauztik kanpo, Euskal Herrian, ez da ohikoena eskubaloian aritzea. Futbola zergatik ez?, galdetuko dizute; baloia eskuarekin hartzen duzue?! Futbolarekin konparazioan, anai/arreba pobrea da eskubaloia. Eskubaloia aukeratu genuen, eta ez saskibaloia. Ez dut gogoan nork esan zidan: atezainik gabeko kirol bat ez da kirol serioa! Eskubaloia aukeratu genuen, eta ez euskal tradizioan hain errotua dagoen arrauna. Euskal folkloretik kanpo geratzen da, beraz gure kirola, baina euskaraz egiten dugu hemen Zarautzen (nahiz eta kadetetatik seniorretara euskararen erabilera pixkana txikitzen den errezeloa badaukadan). Euskararen erabileran ere eredu izan behar luke herriko eskubaloiak etorkizunean ere. <br />
<br />
F: FAMILIA. Eta ez sekta. Edonor bere altzoan hartzeko prest, baina joaten uzteko ere libre. Izan ere, horixe da sekta eta familiaren arteko desberdintasun handiena: sektetatik ez dizute ateratzen uzten. <br />
<br />
G: GABINO eta bere autobusak. Autobus horiek hitz egingo balute! Pazientzia eta eskuzabaltasuna erruz gure txofer guztiek! Manuel zenak ere izan zuen moduan. Gogoan dut behin, mugikorrik gabeko garaietan, restop horietako batean geratuta, jokalarietako bat komunean zela nola alde egin genuen! Eskerrak ordu laurdenera edo konturatu ginen! <br />
<br />
H: HAURRAK eta ez hain haurrak, nerabeak, gazteak. Zarauzko makina bat gazterentzat kabia da zarauzko eskubaloia, bigarren familia, bigarren koadrila. <br />
<br />
I: IZUGARRIA. Latza, sinistezina, oiloipurdia jartzeko modukoa da kiroldegian sortzen den giroa (ia beti) eta batez ere egun handietan. Eta etxekoentzat beroa eta goxotasuna dena, paela errea kanpotarrentzat! <br />
<br />
J: JUANANJEL.Gaixotasun anker batek eraman zuen gure ahobero maitatua. “Loreak” pelikulan azaltzen zen moduan, hildakoak ez omen dira guztiz hiltzen, haiekin gogoratzen garen bitartean. Baina hildakoak hilda daude, eta haiek gabe aurrera egiten eta bizitza bizitzen ere ikasi beharra dago! <br />
<br />
K: KOJUAREN GOLA. Munoan jokatzen zutenean-eta, partidan mina hartzen zuena, aurrean uzten zuten, extremo, defenditzera jaitsi beharrik gabe. Hark gola sartuz gero, hala deitzen zioten: “kojuaren gola”. <br />
<br />
L: LAXA. Urrian lau urte beteko dira txofer umila joan zitzaigunetik. Mutil herabea bezain bihotz onekoa, hil hurren zegoela lezio handia eman ziguna. Aitorrek deitu zidan, minbizia gainditu ezin, eta azkenetan zelarik, gurekin azken autobus-bidaia egin nahi zuela esanez, agurtu nahi gintuela alegia. Zubigainetik getariara eta getariatik zarautza egin genuen autobus-bidaia, galiziako azken herri galdura partida jokatzera joaten ginenean bezala. Pastelak eraman zituen Laxak. Halako zelaietan jokatzen dira partidarik gogorrenak, eta Laxak txapeldun bat zela erakutsi zigun. <br />
<br />
M: MUNOA. Haiek ez ziren eskubaloi jokalariak, haiek gladiadoreak ziren. Erromako gladiadoreei galdetuz gero, zuk zer nahi duzu, lehoien kontra borrokatu ezpatarik gabe edo Munoan eskubaloian jokatu? Lehoiak, lehoiak!, esango lukete. Han zure burua lurrera plantxan botaz gero, bizitza osorako petxoa depilatuta. Han asmatu zen “depilación laser”! Pabenek eta Egiazabal eta enparauek ikusi zituztenean egurrezko eta erdi gomazko pista bigunak esan zuten, hemen zer egiten da, balleta? Boxeora kaskoarekin jardutea bezala! Hori boxeoa al da?! <br />
<br />
N: NESKAK. Nesken kirola mutilenaren itzalean askotan, baina beti goi mailan. Eskubaloian, indarra eta potentzia nagusitu diren garaiotan, nesken partidak teknikoagoak, taktikoagoak, eta, beraz, dotoreagoak ez ote diren bihurtzen ari, susmo horixe daukat. Zarautzen, gainera, ohorezko mailara igotzea lortu zuten, agian zarauzko kirol talde batek lortu duen hazañarik handiena erdietsiz. Jokalari bat aipatu behar bada, Mele izango litzateke. Joko olinpikoetan ere parte hartu duen zarauztar bakanenetarikoa eta Zarauzko eskubaloiak eman duen jokalaririk handienetarikoa. <br />
<br />
Kuriosidade gisa, hara ingeleseko Wikipediak zer jartzen duen (ez da Zarautz inondik inora aipatzen, ez jaioterri gisa ere!): <i>Karmele Makazaga Urrutia (born 14 April 1964) is a Spanish team handball player who played for the club Hernani and for the Spanish national team. She was born in San Sebastián. She competed at the 1992 Summer Olympics in Barcelona, where the Spanish team placed seventh.</i><br />
<br />
O: OHOREZKO MAILA. Ia-ia iaz mutilen lehen taldeak eskuratu zuena. Krisiak eraginda, eskubaloi mundutik dirua joan denean, argi geratu da harrobirik onenetarikoa zein den. Ohorezko maila lortu ez bazen ere, balentria handia izan zen iazkoa. Eta Zarauzko eskubaloiak ohorezko mailan egon beharrik ez dauka, eskubaloian ohorezko lekua badaukala jakiteko. <br />
<br />
<div class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
P: PATXIMAIA. Mito bat
zen ni txikia nintzenean: Tarzan deitzen genion, zituen txima
luzeengatik, eta bere benetako izena are indartsuagoa bazen ere:
Todor. 80. hamarkadako joko zikinaren tranpan erori, eta behar baino
lehen ebatsi zigun heriotzak. Bere irribarre eternoa (Obelix bezala,
txikitan marihuana lapiko baten barrura erori zela ematen zuen),
jantzita eramaten zituen handball-adidas zapatila urdin mitiko horiek
bezainbeste, ez dugu sekula ahaztuko. Eta ez ditugu ahaztuko, ezta
ere, eskubaloiaren familia handi honetan hildako lagun guztiak,
tartean Todorren anaia, Danel. Besarkada sentitu bat euren senideei.
</div>
<br />
Q: Hiztegian 12 hitz soilik daude Q letraz hasten direnak. Baina anekdota bat kontatuko dizuet. Joan ginen behin Oviedora, ligako azken partida jokatzera, eta gutxitan bezala hoteltxo batean hartu genuen ostatu (autobusean igarotzen genituen Galizira joaten gineneko gauak, esaterako). Hoteleko arduraduna izenak hartzen ari zela, Iker apuntatu beharrean, Iquer apuntatu zuelako, han hasi zen barrez Iker bera: “jajajaja, Iker q-rekin idatzi dik! Con q de kilo!” Nahiko barre egin genion gizajoari, eta adar jotzeak badirau oraindino. Jakingo balu, Real Academia de la Lengua Española delakoak aspaldi onartu zuela q-ren erabilera kilo hitzarentzat... <br />
<br />
R: r oso letra erabilia euskaraz, baina r-rekin hasten diren oso hitz gutxi. Reikeavik, Rio de Janeiro, rock eta rugbi. Honekin geratuko naiz, beraz: “erre ke erre”, garaipenaren bila, etsi gabe, nola ibiltzen ohi diren Zarauzko taldeak. <br />
<br />
S: SAN MIGUEL. “Donde va, triunfa” dio bere lemak eta horregatik bakarrik, merezi du gure patrozinadore izateak. Bueltako bidaian makina bat edaten ziren (eta dira) autobusetan. Donostiara iristen ari ginela (ordu bete faltan), restopean geratu eta larogei botila eskatu zituenik ere ba omen da. Bueltako bidaian soilik. Joaterakoan zintzo-arraio joaten ginen (lehen behintzat, bai; orain, ez dakit...). <br />
<br />
T: tripatxoa. Aurreko San Miguel horien erruz atera zaiguna beteranooi. <br />
<br />
U: uzta. 50 urteetan horren ondo landatu ondoren, zarauzko eskubaloiak jaso duena. Uzta, eta bikaina gainera! <br />
<br />
V: garaipenaren ikurra hizkuntza askotan. Ondo pasa bai, baina konpetizioan inork gutxi erakutsi du zarauztarron grina! <br />
<br />
W: WHISKI. Ibrahim Nadabo gizon beltz, indartsua izan genuen gurean urte batean. Musulmana zenez, ezin omen zuen zigarrorik erre, ez alkoholik edan, ez txerrikirik jan. Gero, txerrikia, babarrunekin eta horrela, laguntzeko, jaten zuela esan zigun. Gero, erre ere tarteka zigarroren bat edo beste erretzen zuela, eta azkenean, whiski petakarekin ibiltzen zela jakin genuen. Bere potentzia eta saltoa izugarriak ziren. <br />
<br />
X: Espediente X, edo tercer milenio! Partida baten bezperan, 11-11 bukatuko genuela amets egin nuen. Oso emaitza arraroa, gol gutxirekin bai, baina 20 golen bueltan ibiltzen ginen garaietarako. Iritsi zen partidaren eguna, eta partida amaitzeko minutu baten faltan, 11-10 irabazten ari ginen, eta ni atean. Ez zidatek, ba, sartuko. 30 segundo. Eutsi dedio! 10 segundo... Gol. Kaka zaharra! 11-11 bukatu zen partida. Ezin izan nion ametsaren patuari izkin egin! Eta okerrena zera da: partidaren aurretik emaitza taldeko guztiei esan niela, baina gaur egun, gogora ekartzen diedanean gertatutakoa, inor ez da ezerekin gogoratzen! <br />
<br />
Y: grekoa kendu egin dugu hasieran, eta kendutako yo-yoa erabiliz, zera esango nuke, yo-yo gutxiago, eta zuk-zuk gehiago egin beharko genukeela, eta honela iristen naiz azken letrara. <br />
<br />
Z: ZUK egiten duzulako handi Zarauzko eskubaloia. Zuk eta zuk eta zuk eta zuk. Eta mila esker horregatik! Eutsi horri! <br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"> Berdura plazan, 2015eko urtarrilaren 30ean emandako hitzalditxoa, </span><br />
<span style="font-size: x-small;"> Zarauzko eskubaloi atalaren 50. urteurrenaren harira.</span> Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-62582143402044108712015-01-24T17:59:00.003+01:002015-01-24T18:03:20.187+01:00Gauaren eztarritik<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI9gU_F5jcXvHCqEy0yRMj662Ov22h-5hCbc6hYDVhQPCZHDaweGKOoJsbWCaPlQOu8UN4flMOXuefuID3wElGdH3IGSmo-18_GeIJuhI5sC3BvOkh4bcodJqo2FNVLddz4P5mEqtHlng/s1600/mobydick.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI9gU_F5jcXvHCqEy0yRMj662Ov22h-5hCbc6hYDVhQPCZHDaweGKOoJsbWCaPlQOu8UN4flMOXuefuID3wElGdH3IGSmo-18_GeIJuhI5sC3BvOkh4bcodJqo2FNVLddz4P5mEqtHlng/s1600/mobydick.jpg" /></a>Lo geratzen ari nintzela amesten ari nintzen. Hau da, lo nengoen, eta nire ametsean lo geratzen ari nintzen. Kotxean nindoan (amets horretan), kotxea gidatzen ari nintzen, eta ezin nion kopetari eutsi, ezin betazalak aparte mantendu, ezin gauaren iluntasunean nire ibilbidearen cicerone bakarra zen eskuineko marra zuriari begiekin segi. Bat-batean, desagertu egiten zen errepide ertzeko marra. Batere erreferentziarik ez (zulo beltzenean bezala), han bukatzen zitzaidan aurrerabidea. Kotxea geratu beste erremediorik gabe nengoen, baina hori egiteko ere beldurrez, errepidearen erdian utzita atzekoek kolpatuko nindutelako aztoramenduan. Nekeak gain hartzen zion beldurrari, ordea, eta balea baten ahoa zirudien beltzune ikaragarri hartan loak hartzen ninduen azkenerako, azeleragailutik oina altxatzen xahutzen nituelarik nire indar apurrak. Galdua ote nintzen? <br />
<br />
Une etsigarri horretan esnatu nintzen izerditan blai, eta nire begi bikien aurrean zentimetro eskasetara begiztatu ahal izan nuen, mesanotxeko argi ziztrina lagun, Melvilleren nobelatzarra (protagonista zuria bezain lodi), maindire gainean otzan zetzana. <br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Gauerdia pasatxo zen, eta nahiz eta loak hartu ninduela hamar minutu ere izango ez ziren, guztiz deskantsatuta sentitu nintzen, hamar ordu egin izan banitu legez. Irakurtzeari ekin nion berriz ere, ez aurretik denbora dezente eman gabe liburu hartan ordura arte leitutako azken orriaren bila. <br />
<br />
Nantucket-eko kaperatxoa aurkitu berri zuen Ismaelek, eta bertako hormetan grabatutakoak irakurtzen ziharduen: baleekin borrokan hildakoen arpoilarien izen-abizenak ziren, itsasoak edo leviatan erraldoiren batek irentsitako gizon hilobiratu gabeenak. <br />
<br />
Ez zen denbora larregi igaro harik eta balearen kontrako bataila loak irabazi zuen arte, eta nire burua berriz errepide gautuan ikusi nuen, eskuineko marra desagertzen hasiari segika beste behin, betazalei eutsi ezinik, larri. Sosegurik gabeko gurutze-bidea zen bidegurutzerik gabeko tunel ilun zuzenegi eta amaiezin hura. Tortura hutsa, lo egin nahi, eta esna mantendu behar hura. <br />
<br />
Loak hartzea ezin saihesteak esnatu ninduen atzera, izerdi patsetan berriro, baina lasaiturik azken batean, halako trago txarretik libratu izanagatik. Nire burua indartsu kausitu nuen bigarren aldi hartan esnatu nintzenean ere, horrenbeste ezen, goizaldeko ordu bata izanagatik, indarra bildu bainuen Ismaelen abenturak berreskuratzeko, irakurritako azken orriaren usainean jardun eta gero. <br />
<br />
Orduz geroztik ez dut liburua ezertarako apartatu, ez bada gauaren beltzean (kasik bakarrik) aurrera doan kotxea gidatzeko. Eta Melvilleren hitzek gogoa bere osoan hartzen ez didaten tarte bakan horietan, edota kotxean gidari noala logurak nire pentsamenduak oztopatzen ez dituen une iheskor labainetan, zera galdetzen diot nire buruari (betazalei -edo liburuari- eutsi ezin jasangaitz horretan), zer izango den lehenago, Moby Dicken azkena ala nirea.<br />
<span style="font-size: x-small;"> Urola Kostako Hitzan argitaratua (2015/01/22)</span>Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-86135361026012215552015-01-16T09:50:00.002+01:002016-01-17T00:31:40.423+01:002015eko pelikulak: inbentarioa2015ean zinematan ikusitako pelikulen inbentarioa egingo dut hemen (eta
zinemetatik kanpo ikusitako aipagarrienak ere gehituko ditut), eta
saiatuko naiz pelikula bakoitzaren kritikatxo bat -edo iruzkintxo bat,
bederen- egiten.<br />
<br />
- (2015/12/27) Un dia perfecto (Aranoa)<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwp1luPTmxMGAr_DJo015-ymT25uzRJDDYmTXlryGCKyrjGEagqGh-nLlv8kTjBUCWUvm9VuF7ykf-pn00s0ZQ8RZrj1SZ4qsmLscO0911BToOwRHh0HI061SMe9A_Fm6ffrd00zSBy0w/s1600/victoria.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwp1luPTmxMGAr_DJo015-ymT25uzRJDDYmTXlryGCKyrjGEagqGh-nLlv8kTjBUCWUvm9VuF7ykf-pn00s0ZQ8RZrj1SZ4qsmLscO0911BToOwRHh0HI061SMe9A_Fm6ffrd00zSBy0w/s200/victoria.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Laia Acosta, Victoria pelikulan</td></tr>
</tbody></table>
<br />
- (2015/10/27) Victoria (<span class="st">Sebastian Schipper). Ikaragarria! Schipperren pelikulak baditu gidoian arrakala batzuk, baina urteko film onenen artean sartzeko merituak ere bai. Birdman-en ez bezala, plano-sekuentzia luzearen erabilera naturala da hemen, eta oharkabean pasako zaio ikusleari. Bikain aktore protagonista bikotea ere!</span><br />
<span class="st"><br /></span>
- (2015/10/25) Oh boy (<span class="st">Jan Ole Gerster, 2012). Bikaina!</span><br />
<span class="st"> </span> <br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCVDpnYOLdXnUc6EyTm2nxB83gBIFTFvBJlluyjRupPt6NMyXOd8CwS0vO0nwm4r5v63maOQlCjriIy8dw3T3lyKYP4eD9deraQP1zgG2WS4PEUdUGoIFzIDcBD-GL5gMAcKZQyBwkiVA/s1600/hiroshima2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="100" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCVDpnYOLdXnUc6EyTm2nxB83gBIFTFvBJlluyjRupPt6NMyXOd8CwS0vO0nwm4r5v63maOQlCjriIy8dw3T3lyKYP4eD9deraQP1zgG2WS4PEUdUGoIFzIDcBD-GL5gMAcKZQyBwkiVA/s200/hiroshima2.jpg" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVCS-lQdVz7LC5xwP6Ewv9T4t9UAYIIuILUTzvyttwAWbGXo1FYQpSbG0u9_mlfitPFjKP7YZ8Gpzl79Tj79T4iHmRU88JNixe3BMlHEkyz-yjMSAQgZgYmzeIrfEWQypYQs58ANww0Dg/s1600/hiroshima.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVCS-lQdVz7LC5xwP6Ewv9T4t9UAYIIuILUTzvyttwAWbGXo1FYQpSbG0u9_mlfitPFjKP7YZ8Gpzl79Tj79T4iHmRU88JNixe3BMlHEkyz-yjMSAQgZgYmzeIrfEWQypYQs58ANww0Dg/s200/hiroshima.jpg" width="137" /></a>- (2015/10/24) Hiroshima, mon amour (Alain Resnais, 1959). M. Duras-en gidoi bikaina ardatz hartuta ondutako film ederra eta garratza.<br />
<br />
<br />
- (2015/10/20) The tribe (<span class="st">Miroslav Slaboshpitsky)</span>. Ona bezain gogorra. Plano bakoitza gehiegi luzatuta dagoen arren, eta gidoian zenbait detaile hobetzeko modukoak direla iruditu arren, ona da The tribe. Batere musikarik gabe, eta gormutuen hizkuntzan egindako elkarrizketa propio ez azpititulatuekin, luzeegia egiten da une askotan pelikula, nahiz eta baditun eszena gogoan hartzekoak. Atentzioa eman dit sexu-eszenetan zakil bat edo alu bat ez erakusteko hartutako lanak, eta aldiz biolentziarik krudelena batere arazorik gabe erakusteko erraztasunak. Gogorregia eta luzeegia, onegia izateko. <br />
<br />
- (2015/10/15). El apóstata. Ona iruditu zait pelikula hau, oso xumea den arren, ezaugarri guztietan. Pertsonaia nagusia erraz ez ahazteko modukoa eraiki dutela uste dut.<br />
<br />
- (2015/10/08). Irrational man (W. Allen). Ez dago Allenen onenen artean, baina gustura ikusten da. Hilketaren ideia sartzen zaion arte, oso ondo zihoala esango nuke. Hortik aurrera, dezente galtzen du, sinisgarritasunean asko besteak beste.<br />
<br />
- (2015/09/zinemaldia). Birth. Mother (N. Kawase). Kawaseren lan autobiografikoa da 40 minutuko pieza eder hau. Ikustekoa.<br />
<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNtr__iSE-Hq6HRxfuoiODLvt2udtq4VQSwso7_ATALJzckdJcbaUcxeifTDF7JASizRqSDNnoR5dq4601JsJZp-9BAJKi-qcSLnfB-R9Jslxh31bLjVgi2mKnn9QMs-HNZNaiBqjXdAI/s1600/snake.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNtr__iSE-Hq6HRxfuoiODLvt2udtq4VQSwso7_ATALJzckdJcbaUcxeifTDF7JASizRqSDNnoR5dq4601JsJZp-9BAJKi-qcSLnfB-R9Jslxh31bLjVgi2mKnn9QMs-HNZNaiBqjXdAI/s200/snake.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">A snake of june</td></tr>
</tbody></table>
- (2015/09/zinemaldia) A snake of june (Tsukamoto). Pelikula berezia bezain interesgarria. Aspaldi ikusi dudan eszenarik onenetakoa dauka. Tsukamoto: jarraitu beharreko zuzendaria.<br />
<br />
<br />
- (2015/09/zinemaldia) Heart of a dog (Laurie Anderson). Bere inperfekzioan bikaina. Une benetan ahaztezinak ditu.<br />
<br />
<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEityouOuiQCBAYr1gHLafKD_GeOM2l5cMuBO3rnhjoYb3KzyR-AW6VkfWYrfhirorxyxfloTY9Q9ZsCtEdT1_NlXDaVUTutgoYTODm0uJk0fziWjSgbQGNePnXSna3pcn8REMDerAn9Ymg/s1600/amama.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="172" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEityouOuiQCBAYr1gHLafKD_GeOM2l5cMuBO3rnhjoYb3KzyR-AW6VkfWYrfhirorxyxfloTY9Q9ZsCtEdT1_NlXDaVUTutgoYTODm0uJk0fziWjSgbQGNePnXSna3pcn8REMDerAn9Ymg/s320/amama.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Iraia Elias, Amama pelikulan</td></tr>
</tbody></table>
<br />
- (2015/09/zinemaldia) Amama (A.Altuna). Oso ona, nahiz eta gidoian pare bat kontu hobetzeko modukoak iruditu zaizkidan: aita eta alaba haserretzen direneko unea (azkarregi, esajeratuegi gertatzen da), eta azken erakusketan amama bertan izatea, ez zait sinisgarria egin, are friboloa litzatekeela uste dut. Bestela, bikain aktoreak, bikain argazkia, bikain musika... Zuhaitzaren eszena, gogoangarria.<br />
<br />
<br />
- (2015/09/03) Mala sangre (Caraux). Bisualki erakargarria, detaile gogoangarriekin, baina osotasunean lortu gabea.<br />
<br />
- (2015/06/11) Una paloma se posó en una rama a reflexionar sobre la existencia (R. Andersson).<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFnW4iDc32k0UVUWNWBlLbOlocZ15pmjjP9IoMQuWcBPEYCAtcU1UxN9ULJw6kVtDEx8ftV7xz2iQrik02895iZrSifKBDsvIofIBSBdY0m62EpvvEwFkwVp6HeiPZuUO66JiFpWMU8sM/s1600/paloma.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFnW4iDc32k0UVUWNWBlLbOlocZ15pmjjP9IoMQuWcBPEYCAtcU1UxN9ULJw6kVtDEx8ftV7xz2iQrik02895iZrSifKBDsvIofIBSBdY0m62EpvvEwFkwVp6HeiPZuUO66JiFpWMU8sM/s1600/paloma.jpg" /></a>Izenburutik hasita berezia den pelikula hau ikustekoa da, zalantzarik gabe, bai pelikularen estetika bereziagatik, eta baita kontatzen duenagatik ere. Esketx moduko plano bakarreko sekuentzietan banatua, non kamera geldi eta urrun mantentzen baita beti, europa iparraldeko herrialderen batekoak izan daitezkeen pertsonaia triste, gris eta lauak erakusten dizkigu, nahiko egoera ohikoetan, batzuetan, baina surrealismo alai edota makabroan besteetan. Samuel Becket eta Kaurismaki behin eta berriz gogora ekartzen dizkigun pelikula honek, <i>tempo </i>lasaiarekin egiten du aurrera, eta agian 20 bat minutu kenduta indarra irabaz lezakeela uste dugun arren, bikaintasunetik gertu dabil hainbat eszenatan. Ez galtzekoa!<br />
<br />
- (2015/04/25) Murieron por encima de sus posibilidades (I. Lacuesta).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMj8DQGN3hOcHvB4ik_prRAOXYLgv7XCL6tfE0Ds1wWvGRJkXsAlMjAAvUcTScb3Pgk_nrrDaXkXH-RsZGCCjx62mcWueu-ElvI7eo3eBQaF2F_gqjxg1mjSVg5pKzSq8fO_DbZVUvbcM/s1600/murieron.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="100" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMj8DQGN3hOcHvB4ik_prRAOXYLgv7XCL6tfE0Ds1wWvGRJkXsAlMjAAvUcTScb3Pgk_nrrDaXkXH-RsZGCCjx62mcWueu-ElvI7eo3eBQaF2F_gqjxg1mjSVg5pKzSq8fO_DbZVUvbcM/s1600/murieron.jpg" width="200" /></a></div>
Eszena bat baino gehiago dira gogoangarriak pelikula honetan, eta bikaina da lehen erdia edo, umore garratzeko zipriztin paregabe dezenterekin. Hortik aurrera, ordea, nabarmen behera egiten du. Lacuestaren eskuak, hala ere,
nekez utziko du inor epel. Ikustekoa!<br />
<br />
<br />
<br />
- (2015/04/14) Aguas tranquilas (N. Kawase). Baditu eszena onak, baina baita melodrama ukitu handiegia ere nire gusturako. Ez ninduen gehiegi asebete.<br />
<br />
- (2015/04/02) El año más violento. Ona!<br />
<br />
- (2015/03/09) Ex machina<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMwnBW4kfYSQUR2wS9iAqJcTneucr3mg-QxpEWau7ANxL4SLLKg4KDBO2bj7PxlOd-kTs9gmcVcQS2HdZh7CAhfrLmJw33HdXl4c_JQyWtmdTxdESgCcRk9IEo2BHu-fWXT3gQhXEZSTI/s1600/ex-machina.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="90" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMwnBW4kfYSQUR2wS9iAqJcTneucr3mg-QxpEWau7ANxL4SLLKg4KDBO2bj7PxlOd-kTs9gmcVcQS2HdZh7CAhfrLmJw33HdXl4c_JQyWtmdTxdESgCcRk9IEo2BHu-fWXT3gQhXEZSTI/s1600/ex-machina.jpg" width="200" /></a></div>
Gidoiak arrakalaren bat baduen arren, oso ona Ex Machina<b> </b>pelikula, "2001, a space odyssey", "Blade runner" eta "The shinning"en bidegurutzean. <br />
<br />
-(2015/02/11) <span class="tt_r26 j_entities" data-entities="[{"entityId":198371,"label":"The Imitation Game (Descifrando Enigma)","fanCount":30,"wantToSeeCount":83,"entityType":"Movie"}]">The Imitation Game (Descifrando Enigma)</span><br />
<span class="tt_r26 j_entities" data-entities="[{"entityId":198371,"label":"The Imitation Game (Descifrando Enigma)","fanCount":30,"wantToSeeCount":83,"entityType":"Movie"}]">Alan Turing-en bizitza sinestezinean oinarritutako film interesgarria da honako hau. Interesgarria, Turing-en bizitza halakoa izan zen neurrian. Izan ere, aktoreen lana albo batera utzita, eta teknikoki eta estetikoki zuzena den arren, pelikulak ez du ezer berririk aportatzen arlo artistikoan. Historikoki (eta homosexualitatearen gaia lantzen duelako, sozialki ere) interesgarria den pelikula txukuna da, hala ere, honakoa. </span><br />
<span class="tt_r26 j_entities" data-entities="[{"entityId":198371,"label":"The Imitation Game (Descifrando Enigma)","fanCount":30,"wantToSeeCount":83,"entityType":"Movie"}]"> </span> <br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4gWTVNbX4k9SOnq8V1b4AkKeHrPvkQPhD3eeA3Ue4q6QnjYZmK1aWKEWHXGgrs84OkzcBdE2CLM_ORuoUq7QaM5R76a3ECgL7k7voe0B8fdR6ag1TLb7g9mC7VoVkZzlApIyRB0jqnlU/s1600/birdman.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4gWTVNbX4k9SOnq8V1b4AkKeHrPvkQPhD3eeA3Ue4q6QnjYZmK1aWKEWHXGgrs84OkzcBdE2CLM_ORuoUq7QaM5R76a3ECgL7k7voe0B8fdR6ag1TLb7g9mC7VoVkZzlApIyRB0jqnlU/s1600/birdman.jpg" /></a>- (2015/02/4) Birdman (Iñarritu): Ona da Iñarrituren azken pelikula, baina ez da bere aurrekoen mailara iristen, nahiz eta teknikoki eta estetikoki benetan aipagarria izan. Guillermo Arriagaren gidoiekin ondutako "minaren trilogia" bikaina eta gero ("Amores perros", "21 gramos" eta "Babel"), elkarlanari uko egin zioten biek ala biek, eta bakoitzak bere aldetik egindako pelikuletan, kurioski, bestearen falta nabarmendu da. Arriagak bere kontutik egindako "Lejos de la tierra quemada" eskasean, kameraren atzean Iñarritu ez egotea larrutik ordaindu zuen Arriagak, bere gidoi txukuna aurrera atera nahi baina ezinean. Oraingoan, Iñarrituri, ez horrenbeste, baina antzekoa gertatu zaio gidoiarekin: traszendentea izan nahi, baina ezin. Hobe lukete, denon hobebeharrez, berriz elkartuko balira. Halere, Birdman-ek merezi du! Plano-sekuentzia ia bakar batean errodatua<br />
eta bateria bidezko soinu-banda bereziak erritmo paregabea ematen dio elipsi majikoak dituen film honi. Ez ezazue galdu!<br />
<br />
- (2015/01/26) Leviathan (<span class="st">Andrei Zvyagintsev)</span>:Bikaina! Errusiar gizartearen zutabeak dantzan (eta zalantzan!) jartzen dituen pelikula bikaina. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQFAu3-B9nE4-Bibfe8-kFxoGuifi4NHmLX_b9iWgQ7nL2mlrOdMGVVb-4-ODO_5vPSi-ETT6lpjXmmfOIxY3RIwoAhvUCwVK1x8NiZ1bUgEQKJNnWuig29HuoWfnZpkf5mVJMlZkAEkM/s1600/leviathan.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQFAu3-B9nE4-Bibfe8-kFxoGuifi4NHmLX_b9iWgQ7nL2mlrOdMGVVb-4-ODO_5vPSi-ETT6lpjXmmfOIxY3RIwoAhvUCwVK1x8NiZ1bUgEQKJNnWuig29HuoWfnZpkf5mVJMlZkAEkM/s1600/leviathan.jpg" width="200" /></a></div>
Gidoiaren jauzi bikainekin, eta bigarren mailako pertsonaia txiki txundigarriekin, pauso geldoan baina sendo egiten du aurrera filmak, thriller giroaren usainean ia pelikula osoan, baina pertsonaien arteko harremanak ere oso aintzat hartuta. "Nebraska" bikainak "amerika sakona"ren argazkia nola, "errusia sakona"ren erretratu bikaina osatzen du pelikula honek, nahiz eta guztiz bestelako errejistroa erabili. Guztiz gomendagarria.<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEircTrs1U9z3pMz8_E-8V4yXPi3Rrr_pmWr408LRpDuRvdfxIZpKL9ylcye0JB0an3VDdMseUYiGrHbvIzeCc-HUFEsWZ6yHmfpR9l5kEbRem84DyH2GhCogDkgVmzF-BoiZOmXe4rFCXM/s1600/nao-yik.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEircTrs1U9z3pMz8_E-8V4yXPi3Rrr_pmWr408LRpDuRvdfxIZpKL9ylcye0JB0an3VDdMseUYiGrHbvIzeCc-HUFEsWZ6yHmfpR9l5kEbRem84DyH2GhCogDkgVmzF-BoiZOmXe4rFCXM/s1600/nao-yik.jpg" width="138" /></a><br />
<br />
- (2015/01/15) Nao Yik (D. Aguilar):<br />
Oso dokumental ona.1930-1950 urteen bueltan Txinan bizitako esperientzia latzen kontakizuna, bertan bizitako Frances Wilkinson ingelesaren gutun hunkigarrien eskutik, eta gaur egungo Txinaren irudiekin kontrapuntuan jarrita.<br />
<br />
<br />Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1513040832944155026.post-48267691116434276652015-01-08T00:03:00.001+01:002015-02-25T23:04:42.318+01:002014. urteko pelikula onenakKontuan harturik hauek direla nik ikusi ditudan aurtengo pelikulak (<a href="http://bertolarrieta.blogspot.com/2014/01/2014ko-pelikulen-inbentarioa.html" target="_blank">2014ko pelikulen inbentarioa</a>), nire iritziz honakoak dira urteko onenak:<br />
<br />
1) Nebraska<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilmFAIw-L9r2Oiob1uN_iZYlw_MPHs1yDHne2JZ-hMa6g-vuvv20yzGhe_jlNOAVen56VOvzccR0rmL1tjdecfUfrJLN-5QxM1MaxCe_m6EuY8H7x55cntohFt_a_6boTZ0l3Whz2rCck/s1600/nebraska.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilmFAIw-L9r2Oiob1uN_iZYlw_MPHs1yDHne2JZ-hMa6g-vuvv20yzGhe_jlNOAVen56VOvzccR0rmL1tjdecfUfrJLN-5QxM1MaxCe_m6EuY8H7x55cntohFt_a_6boTZ0l3Whz2rCck/s1600/nebraska.jpg" height="135" width="320" /></a></div>
2) Magical girl<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJKK1sL_RIstyJC4cB6rU7hswtUQl9LbHgfXhwFgQFgJlEj-P5sOJD19iqC-GGK_aJ0-Xy1VC80CfAD_am5zeAzpSXnVIzxlw9pn070r3r2FX-fmmuTuD3GJZKO2tjd9JtqqLjZkJ3WHw/s1600/%C3%ADndice.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJKK1sL_RIstyJC4cB6rU7hswtUQl9LbHgfXhwFgQFgJlEj-P5sOJD19iqC-GGK_aJ0-Xy1VC80CfAD_am5zeAzpSXnVIzxlw9pn070r3r2FX-fmmuTuD3GJZKO2tjd9JtqqLjZkJ3WHw/s1600/%C3%ADndice.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
3) Her<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKSVMnGfaz_oDh3pUavdXa2g7OXqobkcMCzuDycq8KxSm1Rj-lbuD0fLzuvend5iUgzOXTmHoFCMEbebJPB8UQWfNMLMLF-BwKyjw4fGZ-Q1VgSXiNcR3IIN0iR83YIQhqz4n4WTsaw1U/s1600/her1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKSVMnGfaz_oDh3pUavdXa2g7OXqobkcMCzuDycq8KxSm1Rj-lbuD0fLzuvend5iUgzOXTmHoFCMEbebJPB8UQWfNMLMLF-BwKyjw4fGZ-Q1VgSXiNcR3IIN0iR83YIQhqz4n4WTsaw1U/s1600/her1.jpg" height="136" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
4) 10.000 km<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggfYZ4t-mSnhzpJeLOHgU8ma0qu4G_mmTjFC9L8uC7dVQ_FupVRQk-tVoXD-KOxsW-6B2uo2rywI-3XZztaHm6ymwJtueifwWu4_FuXO5fE7Ks_ZaSKA9IhPaXQBs3FZORonUehR3QzhI/s1600/10000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggfYZ4t-mSnhzpJeLOHgU8ma0qu4G_mmTjFC9L8uC7dVQ_FupVRQk-tVoXD-KOxsW-6B2uo2rywI-3XZztaHm6ymwJtueifwWu4_FuXO5fE7Ks_ZaSKA9IhPaXQBs3FZORonUehR3QzhI/s1600/10000.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
5) Loreak<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkf8YYkzNOaK0yDv0HA-I4daVK7pr-FJMf9CSmJ-aWWpUukf_QRxlDIsLVkv8bultYk2lrLbs-arDaFMQpr2LFe5B-G-d0p_m5iyoV9qTP7_FsCVdxWkOIMfKiCw5iEjMtQ7RAehveZxk/s1600/loreak.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkf8YYkzNOaK0yDv0HA-I4daVK7pr-FJMf9CSmJ-aWWpUukf_QRxlDIsLVkv8bultYk2lrLbs-arDaFMQpr2LFe5B-G-d0p_m5iyoV9qTP7_FsCVdxWkOIMfKiCw5iEjMtQ7RAehveZxk/s1600/loreak.jpg" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
6) Ida </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJHhldYaSDJ-j9ScGfT27IsaYOOKAArJ-QrP4k1EERJhJcoxIAM_K883Y2y8b831jMngtyGNefVPS3UfqD2KNyKrjxNb_Tv_dGCmVB3b-mUh70xBZyRAyatL1pwiIxqnkZjPwkEGvw_fo/s1600/ida.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJHhldYaSDJ-j9ScGfT27IsaYOOKAArJ-QrP4k1EERJhJcoxIAM_K883Y2y8b831jMngtyGNefVPS3UfqD2KNyKrjxNb_Tv_dGCmVB3b-mUh70xBZyRAyatL1pwiIxqnkZjPwkEGvw_fo/s1600/ida.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Bertol Arrietahttp://www.blogger.com/profile/05103958487482004522noreply@blogger.com0