Aitatasunaren ajeak eta biajeak (X): hizkuntza dela eta ez dela (III)

Txundigarria da, zinez, hizkuntzaren eskuratzea nola egiten duten umeek. Soinu arraroenetatik hasita, ziztuan igarotzen dira silaba itxura dutenetara, eta horien errepikapenez lehen hitzak sortzera. Entzuna neukan p edo t hizkia erroan duten hitzak sortzea errazagoa dela umetxoentzat, m hizkia dutenak baino, eta horregatik esaten dituztela lehenago aita edo papá gisakoak, ama edo mamá lakoak baino, eta ez aiten harrotasuna puzteko balio lezaketen arrazoiengatik… Hala, nahiko ohikoa omen da egun osoa amarekin igaro arren aita izatea umeak dioen lehen hitza, ama saiatu eta nekatuaren etsipenerako usu.

Gure umeak, aldiz, ma deitzen zion amari eta na deitzen zidan niri, urtea ondo konplitua zuela. Hala, bioi deitzeko, mana kuriosoa oihukatzen zuen. Halakoetan (manaaaaaa!!!), zera itzultzen zuen tarte-hizkuntza arraroen nire itzulpen-motor berezituak: aita edo ama, berdin zait nor, baina etorri oraintxe bertan!

Garai hartan pasa zitzaidan kontatzera noana, siesta luze baten ondoren semea esnatu eta ni haren ondoan gertatu nintzen batean, hain zuzen. 

New pop York: New York-eko argazkiak (II)

Pop kutsuko New York-eko 20 argazki, HEMEN ikusgai.
Zuri-beltzean egindakoak ikusteko, sakatu HEMEN.

Aitatasunaren ajeak eta biajeak (IX): hizkuntza dela eta ez dela (II)

Ez zait sekula ahaztuko lehen edalontzia eskuetan geneukala egin zidan galdera:

-          Eta hik zergatik ez didak niri hika egiten?

Begi-zeharka begiratu nion finlandiar lagunari, eta klink edan nuen sagardoa.

Jo eta ma geratu nintzen. Urtebete eskas zeraman gurean, eta hika egitea nahi ez zuen ba tipoak! Lauzpabost baso sagardoren ostean bertsotan ere hasiko zaidak hau, egin nuen nire artean...

Gerora pentsatu nuen normala zela bere eskaera, hika egiten ikasi nahi duenari hika egitea baino hoberik ez dagoela, nahiz eta berak zuka erantzun gero (euskaraz egiten ikasi nahi duenari euskaraz egitea bezalakorik ez dagoen moduan, nahiz eta berak gaztelaniaz erantzun). Hain da erraza teoria, eta hain zaila praktika!

Gogoan dut semeari hitz egiten hasterako horixe izan zela hartu behar izan nuen lehen erabakietako bat: zuka edo hika.

Aitatasunaren ajeak eta biajeak (VIII): hizkuntza dela eta ez dela (I)

Korrika ari garen egunotan, hizkuntzaren eskuratzeaz jardutea bururatu zait, misterio eder horri buruz. Ikustekoa baita nola zurrupatzen duten umeek inguruan entzundakoa, nola hasten diren pixkana-pixkana hitz egiten, zein azkar garatzen duten euren komunikatzeko gaitasuna, eta, aldiz, zenbat kostatzen zaigun helduoi beste hizkuntza bat ikastea...

Zebra beltz bat nire egongelan

Anariren "Zebra" diska ( X. Gantzarainen diseinua)

 

 

 

Halako kasualitate kate baten ondorioz, lehen ilaratik eta konpainiarik gabe ikusi nuen Anariren kontzertua (2012/02/23; Donostia, Victoria Eugenia). Ezkerretara, eszenatokira ematen zuten lau eskailerak; eskuinetara, aulki huts bat. Atzean, antzokia lepo beterik, hutsa ordea niretzat, eta aurrean, ozeano haren erdian, Anari, nigandik hiru metro eskasera.

"Alter ero": seigarren kritika

Ezin kexatu kritika kopuruaz, seigarrena jaso baitut "Alter ero" liburua dela eta, Gara egunkarirako Iker Zalduak idatzitakoa, hain zuzen. Gazi-gozoa da hau ere.

"Segi irakurtzen" klikatu (hemen beheraxeago), osorik irakurri nahi izanez gero.

"Alter ero" liburuari dagozkion kritika guztiak irakurtzeko,
egin klik hemen: "Alter ero" kritikak

New York-eko argazkiak, zuri-beltzean

2008an New York-en egindako argazkien zuri-beltzeko bilduma bat jarri dut webgunean.
Egin klik HEMEN, bilduma ikusteko. Ea gustatzen zaizkizuen.

New York-eko argazkiak HEMEN ikusgai