Txikira beti hordago! liburuan datorren beste ipuin bat.
Bronx-eko Sam piano-jolearen istorioa.
Osorik irakur dezakezu hemen.
Zure iritzi/kritikak ezinbestekoak dira niretzat.
Animatu, eta idatzi iruzkin bat!
Mila esker!
Harpidetu honetara:
Argitaratu iruzkinak (Atom)
-
http://www.bertolarrieta.net/ webguneari lotutako blog-a da hau. Blog honen helburua irakurlearekin edo bisitariarekin iritziak trukatzea ...
-
Plazaratu dugu "Alter ero". Liburu-dendetan da ipuin-liburua. Susaren webgunean ere bai doan irakurgarri ( hemen ). PDF edo EPUB f...
-
Argazkia: sasoian.info Zarauzko eskubaloiak 50 urte egiten zituela eta, ea hitzalditxo bat prestatuko nuen esan zidatenean, 1etik 50era ...
kontaktua: bertol@bertolarrieta.net

www.bertolarrieta.net
Penagarria, gure pertsonaiaren patua. Gauza asko gustatu zaizkit, agian gehien gustatu zaidana piano zuriaren sinbolismoa: glamurra irudikatzen du gehienetan, hemen berriz, nire ustez, bizitzaren karga, nolabait esateko. Polita!
ErantzunEzabatuBego(Irungoa)
Egia esan, ez nuen pianoaren sinbolismoan pentsatu, baina horixe da literaturaren aberastasun handienetakoa, ezta?, bakoitzak norbere irakurpena egin dezakeela; oso interesgarria da piano zuria bizitzaren kargarekin parekatzea. Mila esker, Bego! Benetan pozgarria da irakurle batek egindako ekarpena jasotzea.
EzabatuEz horregatik!
ErantzunEzabatuBego